Zoek
Het is misschien maar een eigenaardigheidje van mijnentwege, maar ergens is er- volgens mij dus- wel een verschil tussen de opstelling van wisseltentoonstellingen.
Er zijn de expo’s waar ik binnenloop, alles bekijk en bewonder en achteraf wel weet dat ik het prachtig vond, maar waar er toch iets ontbreekt waar ik de vinger niet kan opleggen.
Bij andere lijkt het dan weer wel of ik ineens meegezogen word in een flow1 en waar ik buiten kom, mijn hoofd schud en denkt “WOW!”
Je vinger ergens niet kunnen opleggen staat voor iets ongrijpbaar. Het heeft dan meer met gevoel te zien dan met een wezenlijk fenomeen.
En ik denk dan dat exposities van de tweede soort zijn opgezet door iemand die niet alleen de kennis ter zake, maar er ook meer gevoel voor heeft. Ik zou het anders niet weten.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
1 De flow
bertjens
Dit is een mooie, en precies de goede titel.
ms
Dank je.
Matroos Beek
Ik denk dat je daar inderdaad ook veel gevoel moet voor hebben – en ervaring misschien?
ms
Ik denk eerder gevoel. Iets dat je hebt en niet kan leren. 🙂
Suskeblogt
Gevoel is noodzakelijk. Ervaring is soms een must.
ms
Iedereen kan wel wat stukken bij elkaar brengen maar er een geheel van maken vergt inderdaad ervaring.
Maar iemand die er hart voor heeft maakt er dan weer iets bijzonders van. 🙂
elsjeveth
Gevoel lijkt mij ook de beste definitie. Zoiets heb je in je vingers of niet
ms
Het is een gave of toewijding. Al klinkt dat laatste dan misschien wat overdreven. 🙂
elsjeveth
Och nou dat klinkt echt niet overdreven hoor. Fotograferen en schrijven vereist ook toewijding dus zo’n expositie inrichten ook
ms
Dat is wel zo. Mja … 🙂