Een vrouw loopt met de lege winkelkar richting karrenstandplaats. Een man van haar leeftijd levert daar een gevecht met zijn rugzak. Hij probeert namelijk een relatief grote rechthoekige doos in die rugzak te schuiven, die telkens dichtvalt.

“Zou ik hem helpen?” denkt de vrouw, maar net op dat ogenblik glijdt de doos in de rugzak. Probleem opgelost.

Denk je?

Die man wil ook nog een bussel wortelen in die rugzak en die slaat weer dicht.

“Moet ik even open houden?” vraagt de vrouw. De man denkt dat het hem wel zal lukken. En dat doet het ook.

“Ach ja” zegt de vrouw “soms heb je van die dwarsliggende wortelen met een slecht karakter”.

De man schiet in de lach. Wat hij zegt verstaat de vrouw niet. Ze hoort niet zo goed.

Ze hoort wel nog dat hij haar luid een “Dank je wel” achterna roept.

De vrouw denkt aan de boeken die ze leest over extravagant geklede oudere vrouwen, over oudere vrouwen die geen blad voor hun mond nemen en ze denkt: “Foert! Dat ze maar denken dat ik gek ben! Mogelijk wijten ze het aan mijn leeftijd”.