De nacht van die vrijdag de dertiende, rond kwart voor drie werd ik wakker. Zoals wel meer gebeurt nam ik mijn bril en ging naar de badkamer.
En dan gebeurde het. Ik vond dat mijn bril raar deed, die waggelde op mijn gezicht en ineens hing dat rechter glas naar beneden al zaten beide tempels nog achter mijn oren.
Op een sukkelachtige manier kijkend bleek dat die verbinding los gekomen was maar ik ging in het putteke van de nacht niet aan herstellen gaan denken. Gelukkig ligt er nog een oude leesbril in de badkamerkast en kon ik verder slapen.
’s Morgens haalde ik mijn voorgaande bril uit de auto en bekeek de toestand. Ik zag dat die bevestiging los geloterd was, er was dus geen repareren aan al probeerde ik het -tijdelijk dan wel- wel met lijm.
Luc wilde onmiddellijk naar de winkel. Ik remde hem af. Ik was toch al zinnens om een nieuwe bril te halen. Er was wel meer loos met die bril en een poos ervoor had ik al geopperd dat ik toch een nieuwe bril nodig had.
Maar we zaten die zaterdag wel -weeral- net voor die korte mini-vakantie bij de Vossemeren. Dat vinden mijn hoorapparaten ook meestal wel de beste dagen om efkes te gaan saboteren.
Bovendien verwachtten we Broer en Schoonzus en deed die oudere bril het nog wel goed. Lezen was niet ideaal maar kom, voor een paar dagen kon ik me eventueel wel behelpen met maar één goeie en een gelijmde tempel.
Ik maakte wel onmiddellijk een afspraak voor de dag na onze thuiskomst. Gisteren had ik nieuw zicht en de wereld zag er ineens veel opener en helderder uit. Ik had toch vroeger moeten gaan.
petergreyphotography
Dus niet alleen een nieuw montuur maar ook nieuwe glazen? Dat is altijd weer een openbaring, inderdaad. Mijn vorige bril was zo gekrast dat ik door matglas keek. Dat hád voordelen maar toch vooral ook nadelen en toen ik voor het eerst mijn nieuwe bril opzette ging er een wereld voor me open. Het was niet zo ingrijpend als toen ik op mijn zesde mijn eerste brilletje (nou ja, brille-tje – die dingen waren toen gemaakt van gewapend beton) kreeg en ik ineens de woorden die de juf op het bord had geschreven kon lézen. Maar toch. Het gekke is dat mijn ogen niet achteruit maar vooruit gaan. Ik kan steeds beter zien. Maar daar moeten de glazen om de zoveel jaar dus ook op worden aangepast. (Op mijn honderdveertigste kan ik helemaal zonder bril.)
ms
Wel ja, een hele nieuwe bril. Het was al een tijdje aan de gang. Ik vond dat ik die glazen niet proper kreeg waardoor ik altijd wat door een waas keek. Ook kreeg ik te maken met een soort van beperkt zicht aan de zijkanten, ik weet dat aan mijn ogen. Niet dus.
Ik had er een poos geleden al eens aan de deur gestaan maar toen waren ze gesloten en geraakte het maar weer op de lange baan.
Eigenlijk zou ik blij moeten zijn dat die bril stuk ging.
En als ik vergelijk liggen die drie brillen dicht bij elkaar, het is maar een fractie verschil, maar toch is het resultaat enorm. Ik kan terug de kleine lettertjes lezen.
Wat minder prettig is, is dat ik zie dat ik wel wat rimpeltjes heb. Die zag ik met de andere niet. Dus nu heb ik extra veel crème gesmeerd, zoveel dat ik loop te blinken, volgens Luc.
Peter Grey
Dát zouden ze moeten uitvinden, een antirimpelbril, zo dat je wel goed kan zien maar juist niet de rimpels. 🙂
ms
Of een antirimpelcrème voor de spiegel. 🤔🙂
meninggever
Ik heb altijd mijn vorig bril als reserve. Dit is zelfs wat sterker van glazen dan de huidige. Maar geeft wel een fijn gevoel dat ik die nog heb bewaard…
ms
Die welke nu kapot is gaat gewoon weg. Die van ervoor blijft als reserve. Je weet maar nooit. En het leesbrilletje blijft in de badkamerkast.
Het was goed geregeld, ik ben er zonder problemen door geraakt.
Suskeblogt
Ik heb voorlopig nog geen leesbril. Toch merk ik dat mijn zicht beetje bij beetje achteruit gaat. Dan toch maar eens langs gaan om mijn ogen te controleren.
ms
Zolang het met een leesbril ging kocht ik die gewoon zelf.
Maar op zeker ogenblik moest ik toch overschakelen op een multifocale en die zijn zo af en toe aan vervanging toe. 🫤
Matroos Beek
Je merkt het pas achteraf hoe slecht het was. Een geluk bij een ongeluk.
ms
Het slechter worden gebeurt langzaamaan zodat je het niet echt merkt. Werkelijk een geluk dat die tempel loskwam. 🙂
bertjens
Tiswat met die brillen. Zo goed al als alle ouderen (en een paar 40-ers) lopen met een brillen in de tas en jaszak.
Ik heb een vèrziend exemplaar op oogartsenrecept, leesbrillen haal ik bij de HEMA of Kruidvat, BOL verkoopt ze zelfs tot 4+.
ms
Ik heb een multifocale. Ik hoef dus niet te wisselen tussen ver zien en lezen. Maar de leesbrilletjes vind je inderdaad overal.