Zoek
Na onze mini-vakantie bij De Vossemeren vroeg ik me af waar mijn paar wandelsokken gebleven was. Ik heb de hele driedaagse gereconstrueerd, ik heb mijn valies uitgepakt, alle weggelegde goed er op na gekeken, in mijn wandelschoenen gekeken, in mijn wandelrugzak gewroet, de wasmand nagekeken … en dat allemaal minstens drie maal herhaald. Ik moest er mij bij neerleggen. Ik was die wandelsokken kwijt.
Bij het sorteren van mijn foto’s vond ik nog twee foto’s die eigenlijk bij op “In Beeld” hadden moeten staan. De ene stond een dag te vroeg, de andere een dag te laat. Niet goed opgelet? Verstrooid? Niet aan gedacht?
Ik zet ze hier. De eerste hoort bij dat Natuurbelevingspad, de andere is zomaar wat, heel toevallig en kunstzinnig gemaakt door mijn Runtastic, die nu van Adidas is. Op beide foto’s staat een schoen, voor wie het niet moest zien.
(Lees verder onder de foto’s)
En dan hupten die wandelsokken vorige maandag toch de woonplaats binnen. Ze rolden over mijn klavier en rollebolden van plezier. En toen ik vroeg: “Waar waren jullie” en ze antwoordden: “In de wasmand” konden ze hun pret niet op.
Ik heb ze maar snel bij hun schabbernak gegrabbeld en ze terug in de wasmand gestopt.
Achteraf heb ik die situatie dan maar aan die versleten bril geweten.
En wat met de foto’s van die schoenen? Ach, die ene zet ik toch nog even bij het log op “In Beeld“.
De afsluiting van een vakantie met een beetje vertraging …
petergreyphotography
Je hebt je schoenen dus niet aan de wilgen gehangen. (Wat is het? Een berk?) Wandelsokken hebben wel vaker een merkwaardig gevoel voor humor. Ik had ooit een paar sokken die voortdurend beide de linker of de rechter waren, om en om. Het andere bolletje bevatte dan keurig een linker- en rechtersok. Toen ik ze toen maar gewoon zonder op de L of de R te letten aantrok was de lol er voor ze af.
ms
Mijn wandelsokken zijn teensokken. En toch zijn ze er ook eens in geslaagd om met twee linkervoeten in mijn valies te gaan zitten. Gelukkig vond ik al snel de twee rechter die samen een uitstap wilden maken.
Als ik die boom wil opzoeken vertelt de artificiële van Google me dat het een schoen is die in een boom wil klimmen. 😉
Rob Alberts
Prachtverhaal!
Zo raak ik ook onvoorzien soms mijn spullen kwijt.
Vrolijke groet,
ms
Oh ik heb er zo een hekel aan als ik iets kwijt raak, dan zoek ik en blijf ik zoeken tot … ik me realiseer dat ze misschien tussen het huisje en de auto op de grond zijn gevallen al kan dat moeilijk omdat ik nooit iets “los” laad of los.
Het was een opluchting toen ze opdoken. Ik kon mijn zoektocht stopzetten. Mijn valies had ik al drie keer binnenstebuiten gekeerd en de wandelbak had er ook al genoeg van. 😉
Koen
Lang leve jouw woordenschat. Dank voor de ‘schabbernak’ – een flits terug naar mijn Boechoutse jeugd.
ms
Er gaat veel verloren. En ik vrees dat na onze generatie het meeste wel weg zal zijn.
Nu ja, bij wandelsokken kan je het moeilijk over hun nekvel hebben, natuurlijk. 😁
meninggever
Als je maar genoot…..Hier is het altijd een hele kunst om uit de seizoenwissels de juiste kleding boven water te krijgen. Vrouwlief regelt dat maar raakt altijd wel ergens iets kwijt waar ik veel waarde aan hecht als het warm is of juist koud. Dus kocht ik onlangs maar twee nieuwe shorts met extra zakken….Had ik vorig jaar ook, maar zit ergens in een koffer en ze heeft het nog niet gevonden…(of geen zin om uit te pakken)….
ms
Oh, zo doen wij het niet. Wij doen “elk het zijne”. En ik verlies praktisch nooit iets. En Luc ook niet.
Bij de dingen die we voor ons twee moeten meenemen hangt het er van af wat het is. Sommige doet Luc, andere doe ik.
En de seizoenswissel verloopt hier op rolletjes. Het enige probleem is dat er geen échte seizoensafscheiding meer is. 😉
Suskeblogt
Sokken lijken een eigen leven te hebben. Die verdwijnen en komen terug wanneer het hen past. Wie weet komen ze van Mars of Pluto.
ms
Ik denk dat dit nu de derde keer is dat ik een sok -in dit geval twee- kwijt raakte. Maar ik heb ze wel telkens terug gevonden. 😉
bertjens
Kan gebeuren, iets kwijtraken dat niet kwijt is, waar je telkens naar zoekt en het toch over het hoofd ziet.
Nee, het hoeft niet de leeftijd 😉 te zijn.
Ik had het als kind al. Borg alle leuke dingetje veilig op omdat ik tussen twee nieuwgierige broers zat. En ook ik kon het naderhand niet meer vinden.
ms
Mijn moeder “vond” alles. 🫤 Ik heb dus nooit iets verstopt.
Maar wat ik nu ondervind is dat ik, zoals bij die sokken, wéét dat ik ze uittrok maar wat ik er daarna mee deed herinner ik me niet, noch dat ik ze in de wasmand gooide.
Automatische handelingen dus. 🙂