Het Kwartet – De opbouw

“Waar wil je deze?” vraagt Thomas aan Kasia, die bezig is haar deelnemende werk te rangschikken volgens planning, zodat alles daarna gewoon door professionelen kan opgehangen en/of geplaatst worden.

Kasia is over haar angst om toe te happen gestapt toen Damien Lévert haar werken had bekeken en een paar keer “Pas mal” had gezegd. Maar hij had ook een paar keer tussen zijn tanden gefloten en het veelbelovend genoemd.

Maar -en dat vindt Kasia het belangrijkste- hij had eerst stil gezwegen toen hij het portret van haar vader had gezien, waarna hij in een stortvloed van woorden zijn bewondering had geuit.

Nu bekijkt Thomas de schets. Wat hij ook zou zeggen, Kasia zou het zich niet aantrekken. Thomas kent niks van kunst.

Maar als hij vraagt wie het is en zij zachtjes antwoordt: “mijn vader” zegt hij dat je ieder moment kan verwachten dat de man van het portret bij hen zou staan, zo levendig vindt hij het, waarop Kasia met enige moeite probeert te verbergen dat haar ogen vochtig worden.

Om hem af te leiden zegt ze: “Eerst vond ik die abstracte werken van Nath niet zo mooi, maar als ik ze beter bekijk vind ik ze toch wel iets hebben”.

“Ga je Nath nu mogen?” vraagt Thomas plagerig en hij denkt bij zichzelf dat hij er toch dringend eens een paar kunstboeken op na moet slaan.

Even overweegt Kasia om hem een por te geven. Ze doet het niet, maar ze zegt: “Als je dit voort vertelt …” en Thomas maakt een ritsbeweging voor zijn mond.

En net voor ze de deur achter zich sluit zegt ze: “Oh ja, je vindt kunstboeken in de boekenkamer in het Grote Huis. ’t Is maar dat je het weet”.

“Ze kent me beter dan ik dacht” beseft Thomas plots met een lichte schrik.

Wordt mogelijk vervolgd …

pske van mske:

Alle stukjes van deze reeks zijn in de juiste volgorde in de lijst van “Het Kwartet” terug te vinden.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).