Als je soms denkt dat je alles al hebt gezien, dat ze je eigenlijk niet meer van je stuk kunnen brengen, denk je verkeerd.
Gisteren had ik weer zo een moment waar ik het eigenlijk moeilijk had. Ik begrijp niet dat mensen zo dom en achterlijk kunnen zijn om een fictiereeks te maken over een aanslag waar zovelen gestorven zijn1.
Tien jaar? Ach tien jaar is niks in een mensenleven en zij die denken dat op tien jaar alle wonden genezen zijn, zij denken verkeerd.
Maar zij die geld verdienen op het verdriet van anderen zijn geldwolven en aasgieren. En ik houd van dieren maar niet van deze soorten.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
1 Het Nieuwsblad
Als het maar geld opbrengt. Dat is wat telt.
Nu niet dat die families van de slachtoffers er om zouden vragen maar het zijn wel anderen die de pot delen. 🫤
Vreselijk. Het fatsoen is zoek.
Als mijn herinneringen er aan nog zo vers lijken, wat moet dat dan voor die verwanten zijn?
Dat snap ik ook niet maar ze doen het.
Lomp gezegd: gisteren aangevallen, vandaag te gelde gemaakt met een film. Of boek.
En hebben die mensen daar eigenlijk wel iets in de pap te brokken? Dat zou toch het minste zijn dat je mag verwachten?
Vreselijk voor de nabestaanden.
Dat diegenen die die reeks maken niet de grond inkruipen van schaamte …
Wonden die opnieuw worden opengereten. Hoe vreselijk moet dit zijn voor de nabestaanden.
Maar ja alles voor het geld en de kijkcijfers.
Ja. Onbegrijpelijk dat het mág.