Wizzewasjes

Vannacht werd ik wakker, dat gebeurt meer. Na een wandelingetje naar de badkamer val ik meestal weer onmiddellijk in slaap.

Vannacht niet. Er was onrust. Iets had me gewekt. Ik zou niet weten wat. Inslapen lukte niet direct.

Vanmorgen werd ik wakker, dat gebeurt ook meer. Maar deze morgen was anders, ik ben op van de zenuwen waar ik anders gewoon op ben.

Dan lees ik: De nodige smskes voor baby Pia zijn binnen¹. Als de politiek het niet doet kan je het beter aan de mensen vragen.

Nog één nacht slapen …

¹ Het Laatste Nieuws

We zijn weer gehalveerd, de bewoners van de tweede residentie. Tijdens het weekend waren Amke en Ella hier. Die zijn nu ook weer naar huis.

Het weer is ook gehalveerd, ingezakt als een slecht gerezen pudding. Zolang het niet regent en wij met Nitro naar buiten kunnen is er geen druppel vuiltje aan de lucht? Waarschijnlijk niet, maar het roept niet echt van: “Kom buiten! Kom buiten!” Straks misschien.

Gelukkig leven we niet meer in het strakke schema van op maandag is het wasdag en hing onze was gisteren feestelijk daarbuiten in een stralende zon te wapperen. Ons moeder zou er schande van gesproken hebben.

Vanmorgen betrapte ik me op een erg kinderlijk aftellen: nog drie keer slapen …

Vandaag eindigt de Vuelta. Eerlijk gezegd viel die me tegen. Nog eerlijker gezegd: het lag aan mij.

Er zat geen spanning in behalve het steeds terugkerende ontsnapper die net voor de meet wel of niet gesnapt wordt.

En waar ik anders ook de omgeving in ogenschouw nam/neem had ik nu wel meer dan een beetje een déjà vu.

Helikopterbeelden zijn prachtig maar tonen een realiteit die wij niet kunnen zien aangezien wij geen vleugels hebben. Wij zijn namelijk landdieren.

Wat niet inhoudt dat ik er niet eens zelf een kijkje zou willen nemen.

Luc wou vorige zaterdag naar de Bevrijdingsfeesten in Antwerpen. Dat had hij trouwens ook in de agenda gezet. Maar die dag gaven ze dan weer zulk slecht weer dat we er zeker van waren dat de uitstap al dan niet letterlijk in het water zou vallen.

Zaterdagmorgen was er van regen niet veel te zien. Buienradar gaf ook niks aan. Maar ja, Landen is natuurlijk Antwerpen niet. We namen het risico.

Ter hoogte van Kontich kregen we een bui.

We zagen de optocht. We zijn de mensenzee ontvlucht door de voetgangerstunnel en we keken naar de boten en de vliegers vanaf Linkeroever.

De tweede bui die we kregen was wel veel heviger, maar die kregen we dan weer pas als we al terug in de auto zaten en de terugreis aangevangen hadden.

En daar zou ne mens voor thuisblijven.

Meer foto’s
en
Filmke van Luc

En wat doet een mens die niet thuis is maar wel tijdelijk samenwoont met een hond? Die gaat daarmee wandelen.

Sedert ik enkele jaren geleden last kreeg van wat dan ook in mijn schouders, werd ik wat voorzichtiger bij het wandelen met een grote hond. Ooit had ik wel pulkagordels gehad, maar die bleken onvindbaar.

Nu vond ik in de Kringwinkel toch wel een bruikbaar alternatief. Mits enige aanpassing en een reservelijn voor de eerste keer was dat best doenbaar.

Alleen zei Luc me voor het vertrek wel: “Ge zijt wel juist nen burgemeester”. Waarom hij dat zei mag Joost weten.

Mijn foto’s lopen wat achter op Flickr, nu niet dat de achterstand reusachtig is maar ik kan niets over de uitstap van vorige zaterdag vertellen zolang ik de foto’s van het randgebeuren van de Omloop van de Slagvelden niet heb geplaatst.

Natuurlijk kan ik dat wel, maar ik wil dat het wat chronologisch blijft.

Bij de aankomst van de Omloop van de Slagvelden was er een oldtimertreffen. Ik denk dat ik ze wel allemaal op de foto heb, maar ik wou me toch maar beperken. Ik plaats dus enkel die waarvan ik wel vond dat ze iets hadden, want zie je een auto is voor mij een bak op vier wielen waarmee je naar de Colruyt kan, bij manier van spreken, je kan er ook uitstappen mee doen natuurlijk.

Meer dan dat wil ik er niet over kwijt want toen ik het podium zag waarop weer een paar stoelen en een micro stonden zijn we er weggegaan. Ik weet niet wat de bedoeling was, maar ik vermoed dat weer één of andere de gelegenheid wou gebruiken om zichzelf wat te promoten.

Meer foto’s

Alles klaar voor de boekenmarkt van gisteren zondag.

Ondertussen is die al wel voorbij, al staat alles nog niet weer mooi opgeruimd en netjes op de vijfde slaapkamer, sedert de grote opruimactie omgedoopt tot boekenkamer.

Dat zal in de loop van de week gebeuren. We verblijven namelijk sedert gisteravond weer in twee residenties.