Ooit, jaren geleden, hoorde ik iemand bij de evenementen zeggen: “Dat is een koffietafelboek”. Ik dacht dat hij dat voor de grap zei. Niet dus.
Nu ik me een paar kunstboeken kocht van minder frequente boekafmeting, dacht ik terug aan dat woord van lang geleden en vroeg ik me af of die ook onder de noemer “koffietafelboek” zou vallen en ging googelen.
De enige -wat zinnige- uitleg, die me geen koffietafelboeken wil verkopen, vind ik niet op de gangbare meer educatieve maar op een privé website1.
Koffietafelboeken zijn dan wel boeken, ze zijn gedrukt, maar het zijn eerder decoratiestukken die je ergens moet leggen of zetten om te pronken.
Maar ik wil geen pronkboeken, mijn kunstboeken liggen in mijn bibliotheekkast, al liggen ze plat omdat ik ze niet scheef wil zien zakken. En bij tijd en wijle smijt ik mijn arm achteruit en haal er eentje uit om nog even tot rust te komen.
Weet je wat op mijn -praktisch ongebruikte- koffietafel staat? Drie sierdoosjes voor koekskes. En als ik dan lees dat koffiespetters op de koffietafelboeken een toegevoegde waarde zijn, dan heb ik daar mijn bedenkingen bij.
Hoe dan ook vind ik het woord hier niet zo ingeburgerd terug en ik weet dus nu niet of het Noord-Nederlands is -zoals men dat vroeger placht te noemen- of zou het toch meer algemeen erkend zijn en had ik er gewoon geen interesse voor.
____________________1 Wat is een koffietafelboek