Soms krijg je zo eens een stommiteit voor waarvoor je jezelf voor je kop wil slaan. Zoals nu. Zoals ik deed.
Zoals ik al meer zei schrijf ik concepten. Soms zijn die maar een paar woorden, soms zijn die halfgaar en soms zijn die postensklaar maar staat er geen houdbaarheidsdatum op of ik twijfel nog of ik het wel wil zetten. Die plan ik in … ergens een maand verder, kwestie van overzicht te houden en het onderscheid te zien tussen wat af is en wat nog niet.
Maar wat krijg je dan bij zo een twijfelgeval van welles – nietes – toch wel – neen, niet goed – als je het betreffende log in december een maand vooruit plant en je vergeet het jaartal te veranderen. Dan publiceer je dat zo goed als een jaar geleden.
En die wordpress -de verraaitoot- laat iedereen die het blog volgt onmiddellijk weten dat er iets nieuws gepost is, terwijl dat echt de bedoeling niet is noch was.
Dat gebeurde gisteren. Ik zou vloeken, mocht het niet zijn dat ik eigenlijk niet vloek. Stomme ik, die er niet aan dacht de 2022 in 2023 te veranderen.
Maar ik troost me, ik ben niet de enige. Vorige week -of was het al de week daarvoor- zag ik ook zo’n spookpostje in mijn reader verschijnen terwijl het pas een dag later op het desbetreffend blog gepubliceerd werd.