Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De afdruk op de ruit

Het is jammer maar het is zo. We zullen het met een slechte foto moeten doen.

Het zit zo. De ruiten worden hier wel gekuist hoor, daar niet van. Maar niet alle weken! Goe zot. Aangezien ze hier nu toch altijd erg druk bezig zijn is dat natuurlijk één van de zaken die eerst blijft liggen.

Nu had mske laatst het toch wel erg gevonden dat het venster van mijne palier zo vol katteneuzekes stond en ze had die venster gekuist, van binnen wel te verstaan, van buiten regende het constant.

De dag daarna loopt ze over de palier en zet ineens twee stappen terug. Wat was dat op die ruit? Slecht gekuist? Of had daar iemand met zijn hand tegen gezeten of hoe zat dat? Ze bestudeerde dat efkes en kwam tot de conclusie dat het langs buiten zat. Ze keek nog beter en zag een overeenkomst met een foto die ze in de gazet had gezien. Een foto van een uil die tegen een ruit was gevlogen. Een uil verliest blijkbaar een soortement wit poeder als die ergens tegen vliegt1.

Het was niet zo duidelijk, maar de afdruk was er en mske vroeg aan Slow om daar eens een foto van te nemen voor ze die ruit zou kuisen aan de buitenkant, ah ja, de binnenkant is toch al gedaan.

En dat heeft spijtig genoeg een beetje aangesleept. Veel werk. Vergeten. Regen. En nog zo van die dingen. Voor het volgende werkske hebben ze iets meer tijd, dus gisteravond probeerden ze dat. Dat is niet gemakkelijk. Amaai nog niet.

Van binnen naar buiten dat lukte niet. Van buiten naar binnen ook niet natuurlijk. Mijne palier dat is de eerste verdieping. Venster open gezet, dat lukte niet. Daar een wit blad achterhouden, dat lukte niet. Daar iets zwart achter gehangen, aha! Dat lukte. Maar om dat nog beter te zien schoof Slow het statief wat dichter en hield mske haar zwart frakske voor de muur.  En toen, toen begon dat ding te flitsen en was het helemaal om zeep.

mske besloot dan maar het vandaag in volle dag te proberen. Het heeft niet mogen zijn. Het heeft geregend en de regen sloeg van de verkeerde kant op die ruit. Het is nu helemaal vervaagd, dus zullen we het met die ene foto moeten doen.

(Lees verder onder de foto)

Van de echte vogel is nooit een spoor te zien geweest is. Zoveel te beter.

____________________
1 De Redactie – url: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/ookdatnog/1.1065150

Previous

En toen stond het stil

Next

Een gewaarschuwd man ook al is het een vrouw

11 Comments

  1. Het is best goed te zien hoor…maar die vogel…die hoeft inderdaad niet dood te zijn. Heb ook eens zo’n afdruk op mijn raam gehad, maar die ontdekte ik het laatste..ik zag eerder de str*nt op alle spullen in de logeerkamer…en daarna de duif himself op de bovenste boekenplank…die was na de klap blijkbaar ( dizzy misschien) door het openstaande raam naar binnen gevlogen en vond het daar wel fijn geloof ik.

  2. Oh..vergeet ik nog: zie je wel…het is zelfs voor de vogels beter om maar niet al te schone ramen te hebben..die beesten zien ze dan véél beter en dat scheelt ze een flinke hoofdpijn..!

  3. ms

    Ruiten kuisen is vogelmishandeling.

  4. Pff das best een heftig raamcontact hè….

  5. Yep…op elke schone ruit moest een sticker van Gaia geplakt worden..!

  6. jaja te blinkende ruiten zijn moordend, die beestjes als ze al geluk hebben van het te overleven zitten dan wat verdwaasd te wezen
    zelf heb ik ook eens tegen een glazen deur gelopen, normaal stond die deur altijd open en ik zag dus niet dat ze dicht was, gelukkig niks ergs; mssch ben ik ook een beetje van een uil

  7. ms

    Het bizarre is dat we medelijden hebben als een vogel dat doet maar dat we de neiging hebben om te lachen als we een mens dat zien doen … nadat we gezien hebben dat het niets erg was, natuurlijk.

  8. Oh ja! Ik heb eens een vakantiebaantje gehad en daar was een kantine aan het eind van een smal donker gangetje…en daar zat naast de deur zo’n lange smalle ruit net zo groot als de deur. En door die donkere gang leek het altijd net of de deur een stukje openstond door het licht door dat raam…hoeveel mensen niet tegen dat raampje gelopen zijn…en als je dan in de kantine zat en je zag steeds die geplette gezichten ineens tegen dat glas, kón je gewoon niet anders dan lachen hoor! Eigenlijk krijg ik er nu wéér spontaan de slappe lach van…óók van fotorantjes verhaal…een uil? een uilskuiken misschien? hahahaha! (sorry..)

  9. ms

    Sjaans dat een mens geen wit poeder verliest als hij tegen een ruit loopt. Zo al die silhouetten.

  10. bea

    Spijtig voor de uil maar de afdruk die hij achterliet….zonde om dat raam te kuisen. Uw foto is redelijk geslaagd, de vogelafdruk is zichtbaar….dat raam zou ik wel kuisen

  11. Die duidelijke foto van in de krant is wel knap, precies een spookuil. Wel spijtig voor de vogel zelf, hopelijk heeft die het overleefd

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén