Het mocht niet zijn!
Het mag niet zijn!
Het zal nooit mogen zijn!

Toen mske vorige week de stapel dringend werk kreeg voor Mr. Sloddermans werkte ze laat door en dacht: “Ik zal de slaap wel inhalen”.

Toen dinsdag dan het onvermijdelijke met Zus voorviel liet mske het werk liggen en bleef op zolang het nodig was om de eerste klappen op te vangen. Ze stond dus woensdag om 6u op en dacht: “Ik zal de slaap wel inhalen”.

Woensdag heeft ze de ganse dag rondgehost om bepaalde zaken te regelen en was ’s avonds tijdig thuis om weer laat op te zitten want er moet nogal wat afgeklapt worden. Gistermorgen vroeg op om bij de eersten te zijn als het buro openging, telefoon van de tegelleverancier, zodat een siësteke er ook niet inzat en gisteravond Bert Kruismans op een uur rijden van hier. En mske dacht: “morgen zal ik de slaap wel inhalen”.

Nu is uitslapen bij mske niet zo lang als bij anderen want om 9u ten laatste is ze op.

Deze morgen stond Slow om 9u op en zei dat ze moest blijven liggen terwijl hij het ontbijt klaarmaakte en mske draaide zich nog eens genoegelijk om … en de bel ging.

Klaarwakker was ze en dan kan ze niet blijven liggen. Bleek het een vrouw uit Kosovo geweest te zijn mét een kind die geld kwam vragen.

Hoe belanden die mensen hier? Als je het dorpje bewust moet hebben vind je het niet.

En mske dacht aan enkele jaren terug toen ze in Londen was. Daar zag ze een knap kind van een jaar of 17, met een hip topje en een zwarte strakke broek, zich omkleden in een slons met lange rok en slonzige vest, terwijl een tweede knap kind een beebietje vasthield dat ook in een afgewassen deken gerold was. En mske was benieuwd en ging even later terug om daar effectief twee slonzige vrouwen met een beebietje te zien zitten met hun hand omhoog.