Waarom het hotel mske al die jaren was opgevallen zou ze niet weten. Maar dat had het dus wel gedaan. Telkens mske daar voorbij reed had ze het hotel bekeken als iets uit een andere wereld. Een wereld voor anderen. Een wereld voor hele rijken.

En toch, toen mske door de draaideur naar binnen stapte voelde ze zich direct op haar gemak. Het voelde niet aan alsof ze “U” moest zeggen tegen de spiegel en de mensen rond haar waren gewone mensen, net zoals zij.

Het enige wat mske wel gedaan heeft? Ze heeft zich een nieuwe schoudertas gekocht. Had dat nu wat me dat hotel te zien? Neen hoor! mske wou die schoudertas al lang maar vond telkens een excuus waarom ze die niet nodig had. Ze had toch haar kleine sporttas. En nu had ze een excuus waarom ze die schoudertas wel nodig had. Die staat namelijk beter in een poepsjiek hotel.