mske was aan ’t werken dat de stukken er af vlogen want voor vanavond wou ze nog minstens dit en dat gedaan hebben. En toen kwam Slow met zijn voorstel voor de pinnen. Ze gingen cola halen want die was op. En dan kon mske lever gaan kopen want daar had ze heel erge zin in. En daarna konden ze iets gaan drinken.

In de colawinkel waren het de laatste flessen, dus kon mske een trapje gaan vragen om op dat schap aan die cola light te geraken.

Bovendien had de beenhouwer geen lever en moest die besteld worden. Dat zal dus pas voor donderdag zijn.

En Slow’s favoriete cafeeke was nog maar eens dicht voor de verandering. Dus zijn ze maar naar het stadje gegaan naar die taverne die mske daar eergisteren gezien heeft. En mske vraagt zich af waarom alles hier zo toch de indruk geeft van op vakantie te zijn.

Maar mske vraagt zich ook af: “Waarom werd lever uit de winkels gehaald?” Want vroeger kon je lever zomaar krijgen bij de beenhouwer, net als varkensstaarten. Als je dat nu wil hebben, moet je dat bestellen en dan kijken beenhouwers zo met een air van: “wat vraagt die nu?”

En toen ze enkele jaren terug in het Wat-was dorp lever vroeg en varkensstaarten zei de beenhouwer dat hij die vuiligheid niet meer indeed.

Awel ja, lever is een bron aan vitamines en wordt vuiligheid genoemd. En varkensstaarten, die zo lekker in een goed soepke hebben gelegen, zijn een ware delicatesse, met een bruine boterham en een klodder mosterd.

Dus verkopen ze nu junkfood en hamburgers en noemen orgaanvlees vies gewoon omdat het orgaanvlees is.

Maar mske zal zich niet laten doen! Zij wil lever en ze zal lever hebben! En als de beenhouwer haar wat beter kent zal ze eens naar die varkensstaarten informeren!