Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Een bewogen dag

mske ging voor de derde keer. Het ging niet zo vlot als de twee voorgaande keren. Dat was een tegenvaller die er geen was, enkel voor mske. Het duurde gewoon een uur langer.

Daarna was mske uitgedroogd. Ze had geweldige dorst. Ze had geen drinken van thuis meegenomen omdat dat met deze hitte toch gewoon warm wordt. Ze wou een drankje kopen. Er stond een dame die een ijsje had gekocht voor haar zoontje. Die was aan het afrekenen. De man zei tegen mske: “ik kom zo bij jou”. Net op dat ogenblik komt er een andere vrouw op de plaats staan waar de ijsjeskoopster had gestaan en vraagt: “mag ik wat vragen?” Wat doet de man? Die luistert eerst naar de vragende dame. Wat doet Slow? Wat doet mske? Die hadden geen zin in ruzie en zijn het dan maar zonder drinken afgebold. mske is het namelijk zo wat beu om als tweederangsburger beschouwd te worden. Maar goed geweten dat die kerel aan hen geen cent meer zal verdienen.

Ze gingen dan maar eerst naar Decathlon. Daar halen ze wat ze willen, vinden iets niet wat ze willen, maar vinden iets wél dat ze hadden vergeten te willen.

En dan maar terug naar de stad. Slow en mske kochten een reuzefles pepsi max voor mske en een grote fles seven up voor Slow. Terug in het station had mske zin om die flessen met de nodige commentaar onder die kerel zijn neus te duwen maar ze had nog steeds geen zin in ruzie.

De rechtstreekse trein uit Landen komt binnen gereden. Slow en mske willen opstappen maar het bord zegt: “niet opstappen”. Slow en mske doen niet wat niet mag. mske ziet de twee vrouwen naderen alhoewel zij met hun beiden vooraan willen opstappen omdat ze anders in Landen veel te ver moeten gaan maar dat voor andere reizigers geen belang heeft. Ze denkt: “attention, there comes trouble” in tweevoud dan nog. Op dat ogenblik verandert het bord. Slow en mske stappen snel in. Double trouble achtervolgt hen en die twee zeggen tegen elkaar dat het daar toch maar erg warm is in die wagon, ondanks dat alle vensterkes open staan.

Zo wat voor die trein vertrekt begint dat mens toch al die vensterkes dicht te doen zeker. mske vraagt haar om ermee te stoppen waarop dat eigenwijze wijf zegt dat “het gaat trekken” en ze doet opvallend het raampje dicht in de coupé schuin over mske maar wél achter haar in de rijrichting.

mske, die helemaal geen zin had in ruzie maken, pakt haar tassen, haar flessen en haar glazen en zegt: “kom Slow, we zoeken maar een wagon op waar minder egoïsten zitten” en de tang roept haar na: “er is airco zenne!” Jaja zeker, in een ouwe blikkendoos van een trein waar de vorige reizigers de vensterkes hadden open gezet. Nu ja, mske had geen zin in ruzie, we zegden het al.

mske stapte van de trein en zei: “ik ben echt geradbraakt” en stapte als dusdanig in de wachtende taxi. Ah ja, want bij die verre bloedgaven hebben ze telkens een taxi besteld, waarop de chauffeur zei dat het morgen nog warmer zal worden en volgende week een hittegolf.

Oh jeetje! Waar gaan we met Slow blijven?

Previous

De voorraad

Next

Het konijnenhok

2 Comments

  1. Er bestaan écht wel héél domme mensen hè..en veel klantonvriendelijke verkopers..pech om die na een vermoeiende en warme dag béíde tegen te moeten komen!

  2. Gettie

    Even diep ademhalen helpt dan totaal niet op zo een moment hé. Best omdraaien en wegwezen, je wilt niet blijven in de nabijheid van zulk “rapzooi”.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén