Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Dag Geert! Wie Geert?

mske heeft vorige vrijdag nogal een flater geslagen bij het vriendje van Nichtje. Ze noemde hem Geert en hij heet helemaal niet Geert.

Natuurlijk denkt dat jonge soort dan dat tante toch al dement wordt.

mske vertelde het ’s avonds aan Broer, die er heel hard moest om lachen. Maar later, in het gesprek, zei hij ook Geert. “Oei!” zei hij “nu noem ik hem ook al Geert”.

mske heeft weer wat in gang gezet.

Previous

Meisjes met staartjes

Next

Beschermd: Een kwestie van schoenen

5 Comments

  1. bea

    Als daar maar geen ruzie van komt tussen nichtje en haar vriend

  2. Soms hebben mannen een echt Geerthoofd hè!

  3. Hahahaha, herkenbaar zo’n naamsverspreking. Zo had ik dat overlaatst ook voor tegen het vriendje van Naomi,dat was pijnlijk vooral omdat ik de naam zei van iemand die ze totaal uit haar leven gebannen heeft.

    Toen het eruit was gefloept besefte ik wat ik had gezegd, ‘k kreeg er gelijk een warm hoofd van *lees rood *

    Groetje ms-ke … !

  4. Ik geloof dat ik dikwijls eens “verstrooid” ben. De namen van de oudste kleinzoon en de tweede zoon haspel ik wel eens door elkaar. Of zou het toch meer dan verstrooidheid zijn ?

  5. Ja hoe ouder we worden hoe meer namen er bij komen, en dan is missen al eens menselijk he

Laat een reactie achter bij beaReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén