Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Een gemeend dankjewel

Vele jaren geleden, op het einde van een schooljaar, bij de rapportuitdeling was één van mijn medeleerlingen hoogst verontwaardigd.

Ze zei: “nu heeft die me gebuisd en ik had haar nochtans een doosje pralines gegeven”.

Wij stonden perplex want zoiets kon je in die tijd echt niet maken.

Achteraf gezien was de attentie van dat doosje pralines dus wel echt gemeen(d).

De jaren gaan voorbij, de kinderen zijn van school af, de kleinkinderen zitten nog in het lager, schoolperikelen horen niet tot mijn dagelijkse zorgen.

Met verbazing zie ik nu echter overal, waar een zwart bord aan de deur staat, op dat bord de vermelding: “dank u lieve juf/beste meester voor het fijn schooljaar” of iets in die trant, óók bij cafés en tavernes.

Ik snap er niets van. Wat heeft die lieve juf of die fijne meester nu met zwarte borden aan welk etablissement dan ook te zien?

In elk geval zijn die vermeldingen al even gemeend als het doosje pralines van jaren geleden.

Previous

Even discreet aankloppen

Next

Houd afstand! Grijs gevaar!

1 Comment

  1. Ik keek ook nogal vreemd op toen ik het item in het nieuws zag. Het onderwijzend personeel krijgt nu kennelijk cadeautjes van hun pupillen, terwijl dat in mijn tijd ten strengste verboden was.

Laat een reactie achter bij BenjamínReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén