Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Nu is het niet te lang

Het heeft een poos geduurd eer ik er over dacht, maar hoe langer ik dacht, hoe langer het werd natuurlijk. Mijn haar dan.

Na mijn laatste kappersbezoek had ik er hoe langer hoe minder zin in.

Op vakantie ergerde ik me aan mijn haar, dus moest het er af.

Thuis nam ik Lucs tondeuse, zette die op de hoogste stand en ging aan de slag. Eerst efkes proberen natuurlijk. Geleidelijk aan verminderde ik de stand.

Het resultaat trok op niets. Het was vanboven te lang gebleven tegenover de zijkanten die ik dan wel goed vond. Ik zou het de volgende dag wel fatsoeneren. Ik moest enkel onthouden dat ik het op de hoogste stand moest zetten.

De volgende dag nam ik de tondeuse, zette die op de hoogste stand en … stond verbaasd naar de ultra lange lok in mijn hand te kijken.

Had ik toch vergeten van dat hulpstuk daar op te zetten zeker! En ja, wat doe je dan? Alles kort natuurlijk. Ik kon toch niet rondlopen met zo een hap uit mijn haar.

Previous

Het blauwe mysterie

Next

Het domino-effect

3 Comments

  1. bea

    OMG!! Dat zou ik niet durven en moest ik het wel wagen, dan kom ik gegarandeerd ook die stoot tegen

  2. gelukkig groeit haar, zelfs op de plaats van een hap

  3. Ik ben ook een paar keer met de tondeuse aan de slag geweest, wat telkens in een coupe windhoos resulteerde. Ik ga nu opnieuw naar de kapper.

Laat een reactie achter bij BenjamínReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén