“Godservaringen” noemde Reginald Moreels het twee weken terug op de radio. En als Reginald Moreels dat mag zeggen zonder uitgelachen te worden, dan mag mske dat ook.

Toen iemand, na een bepaalde uitval op dit blog, aan mske liet weten dat er nog goeie mensen waren ook, zei mske dat ze dat wel wist, maar dat ze ruzie had met God.

Haar ganse leven had ze nog niets anders geweten had dan dat ze eerst voor anderen moest zorgen en ze had zich al afgevraagd wanneer het ooit eens aan haar zou zijn.

De verwittiging kwam hard aan en versteende tot in mskes hart. En ze werd giftig en vroeg: “Hoe kan je dit nu doen na alles?” En toen begon mske zich beter te voelen en gisteren kwam plots het besef … “Als ik er zelf niet voor zorg, dan is het nooit aan mij!”

Toen ze daarnet de uitslag hoorde, glimlachte ze van binnen toen de dokter het lelijke woord uitsloot maar toch zei: “het is niet normaal maar het komt nog voor”. En toen ze buitenging zei ze tegen God: “Rijd je een stukje mee?”