Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De jacht

Er was eens … mske die anti jacht was. En elk jaar opnieuw ergerde ze zich toen ze de trackers in het veld zag, in lange rijen naast mekaar sloegen ze met stokken en riepen en brulden. En aan de rand van het veld stonden al die dapperen klaar tot het opgejaagde wild uit het veld te voorschijn kwam en maar knallen en maar knallen.
 
Daar heeft mske nog altijd een afschuwelijke hekel aan. Dat wild werd maar twee dagen voor de jacht uitgezet en had geen schijn van kans.
 
Tot ze op een dag de jager tegenkwam. De man kwam uit zijn aftandse auto met een al even aftandse hond. Hij nam zijn geweer en hing dat geplooid over zijn arm en hij stapte het veld in. Het veld was niet afgedaan, want het was zijn veld. En het wild waar hij op joeg had hij al voor het seizoen uitgezet zodat het zich kon aanpassen. En hij ging, met zijn hond. En later kwam hij terug met twee patrijzen. Eén voor hem en één voor zijn vrouw.
 
En mske bedacht dat ze op deze manier helemaal niet tegen de jacht kon zijn, want uiteindelijk hadden deze patrijzen meer kans dan de vethanen in haar eigen tuin.

Previous

Voor het ontbijt

Next

Roze olifant

1 Comment

  1. 28-12-2004, 10:10:38
    jacht
    Awel, ne goeie jager onderhoudt zijn stuk bos/natuur… zij schieten geen jonge dieren, buiten het jachtseizoen, zetten terug dieren uit, gaan die buiten het jachtseizoens zelfs soms voederen… en gelukkig is dat het overgrote deel.
    maar er zijn der ook veel die gewoon alles wat ze zien omver knallen…
    behalve jammer genoeg zichzelf.

    Waar ik echter niet tegen kan is zo’n jacht “en masse” waar 30 van die dikkenekken met 40 honden achter 1 vos aan gaan en daarbij de hele natuur omploegen… geen “kick” is groot genoeg om de schade aan de natuur te kunnen verantwoorden…

    Puppy

Laat een reactie achter bij Juffrouw TikReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén