mske houdt van grootmoedersstijl, misschien ook omwille van nostalgie en haar eigen grootmoeders. Maar jong getrouwde mske zag eens Mei’s oude kasten gewoon op zolder gestapeld staan en toen Mei hoorde dat mske die zo mooi vond, schonk ze haar die.

En mske ging aan de slag, ze nam die kasten onder handen en haalde er alle lagen vernis, verf en andere cosmetica af. Enkel de oude kleerkast niet, jammer genoeg niet … maar mske was het afbijten en zo wat beu en Zus wou die kleerkast wel hebben en mske gaf haar die. Nú vindt mske dat jammer want bij Zus is eigenlijk geen plaats en staat die maar als vestiairekast in de gemeenschappelijke inkomhal van het appartement maar ja … gegeven is gegeven en teruggepakt is een dief.

Toen Ex en mske gingen scheiden wou mske niets behalve de caravan. Maar Ex wees naar de kasten en zei: “die ouwe rommel wil ik niet” alhoewel Mei wel degelijk zijn grootmoeder was. En mske nam de ouwe rommel mee en nu staan ze hier bij ons op het buro enkel de “glazen kast” staat in de living. En Slow noemde die altijd jouw kast en mske zei dat hier niets van haar was maar alles van ons.

Vandaag vond Slow het fonduestelletje waarvan hij niet wist dat het hier was en hij zei: “het stond in onze zilverkast”.