Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

’t Zijn wrappen!

Vroeger gingen we nooit naar McDonald’s, maar sedert die eerste keer, gebeurt het wel eens meer.

Meestal neem ik dan een wrap. Eigenaardig detail is wel dat die wraps altijd nagebracht moeten worden als we in België zijn, maar dat ze in Nederland samen met Lucs bestelling klaar zijn.

Deze keer zouden ze de wrap aan de tafel brengen. En ik zei Luc alvast aan zijn maaltijd te beginnen.

Een dikke tien minuten later, ik had nog steeds geen wrap, ging Luc toch maar even informeren. Terwijl hij weg was, kwam een familie binnen, die net aangekomen was en ze hadden hun bestelling. Eén van de jongens stond stomverbaasd te kijken naar de twee wraps die hij in zijn handen had.

Ondertussen stond Luc nog steeds te wachten tot ze hadden uitgedokterd wat er met mijn wrap gaande was. Ze beloofden dat hij zo snel mogelijk aan tafel zou bezorgd worden. Iets later was het dan zover. Maar hij was niet volledig warm.

Volgende keer, als we ooit nog naar McDonald’s gaan, zal de wrap samen met Lucs bestelling klaar moeten zijn, zonder dat iets of wat staat af te koelen.

Mijn wrap aan een ander geven? Ge moet maar durven!

Previous

Een loopje

Next

Decibels bij de ochtendkoffie

1 Comment

  1. Ik loop de fastfood zaken allemaal gewoon voorbij.

    Vriendelijke groet,

Laat een reactie achter bij Rob AlbertsReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén