Van waar de brief ooit kwam of hoe ze aan mskes adres geraakt zijn, zou mske niet weten, maar hij lag dus op een mooie dag in de brievenbus. En dat in een periode dat de term”Outlet” nog niet bestond. Het ging dus wel degelijk over wat nu “Outlet” wordt genoemd en mske toog er met Ex en Zus en Zoneke naartoe. Voor Zus en Zoneke konden ze enkel terecht bij de jeans en die waren er goedkoop. Verder kon je de ganse winkel beschrijven als “bobonnekleren”.

Uiteindelijk wilden Zus noch Zoneke nog mee en op een dag kocht mske zich daar een stretch peau de pêche-achtige broek. Na “het” trok ze dus terug richting Brussel in de hoop om er haar garde-robe uit te breiden met nog zo een broek maar dan van een andere kleur. Het magazijnachtige uitzicht was verdwenen, er stonden mooiere rekken en de afdelingen waren afgescheiden door wanden. En mske zocht tussen de broeken en neen geen enkele broek van haar maat te vinden. En toen ze de verkoopster aansprak antwoordde die arrogant: “onze doelgroep is de jeugd”. En werkelijk de bobonnekleren waren weg en er hingen nog enkel kleren waar je met moeite een lantaarnpaal in kreeg.

mske is er nooit nog terug gegaan. Zus en Zoneke ten andere ook niet.