Goed! Net toen de lucht naar beneden kwam, iedereen goed op zijn paard zat en geïrriteerd naar de waarheid zocht, ging de telefoon. Een organisatie die mskes sympathie wel wegdraagt, maar het ogenblik was slecht gekozen. En die dame vroeg of mske de zaakvoerder was en mske zei: “ja, maar ik heb nu geen tijd” en ze wou afleggen.

De dame echter drong aan en vroeg wanneer ze mske dan wel mocht bellen. En mske werd witgloeiend toen ze zei: niet!

Zijn de mensen nu stom of achterlijk. Hóór je niet als iemand geïrriteerd is, als er woede en pure onmacht in een stem zitten? mske was dus boos, meer dan boos, op die onbekende vrouw omdat ze mske iets doen doen had, dat normale mskes niet doen.

En ze brulde tegen de afgelegde telefoon:

Laat de mensen toch gerust!