Amke, Ella, Zoneke, Bollie, Slow en mske stapten binnen in een etablissement waar ze iets wilden gaan drinken. Aan het tafeltje naast het hunne zat een onbekende vrouw. Die sprak hen aan en zei: “Ik doe jullie een reis naar Hawaii kadoo”. Ze legde uit waarom en eigenlijk klonk dat zinnig. Maar herhalen kunnen we het niet. Ze mochten dat eens overdenken.

mske was er tegen. Niet tegen Hawaii maar ze vermoedde dat er een adder onder het gras stak, zoals het één of het ander moeten meenemen en de risico’s van de douane lopen of zo. Slow, die ineens Slow niet meer was maar mamaBollie zei: “we kunnen toch horen wat ze zegt”, maar mske vond dat ook geen goed gedacht, want ze vreesde dat er geen weg terug zou zijn eens ze wisten waar het over ging.

Maar ach, wie weet kwamen ze de onbekende vrouw nog ooit tegen. Jawel hoor, ’s anderendaags al en voor er iemand iets kon zeggen, werd mske wakker.

Dat was gisteren.

Vannacht heb ik pets-op-a-toot gespeeld met Toke. Verschrikkelijk gekrijs, gevolgd door een doffe slag in het midden van de nacht. Halftwee was het. We hadden dat al eens gedaan toen Slow en mske net in bed lagen maar nog nooit als ze al sliepen. Vannacht wel.

Vanmorgen was mske niet bijster goed gezind tegen ons. Ze dreigt ermee ons ’s nachts terug in de keuken te zetten en ze zegt dat ik mag hopen dat ze me vandaag niet ergens slapend aantreft.

Dat belooft!