Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het meisje in auto

Je leest het zo af en toe wel, dat verschrikkelijke nieuws, dat een ouder een kind vergeet in de auto. Meestal zijn de reacties dan een beetje gelijklopend. Ongeloof vooral, afschuw en de vraag hoe het mogelijk is.

Ik weet dat het ook bewust mogelijk is. Ik herinner het me. Al weet ik nu echt niet te vertellen of het toen warm of heet of net koud of winter was.

We woonden bijna op de hoek van de straat. Op de hoek zelf was een café. Tussen ons en dat café was er nog een huis. Ik zal toen een 13à14 jaar oud geweest zijn.

Heel wat avonden stond daar een auto geparkeerd waar soms een meisje, soms meerdere kinderen in zaten en dat urenlang terwijl hij, de vader, op café zat. Of we het altijd zagen is zeer de vraag, want op de hoek zelf was nog een parking voor een tiental auto’s.

Ik vond het erg voor dat meisje. Ze had toch ook huiswerk. En ja soms was het lang na achten eer die man in de auto stapte. Ik had er iets moeten van zeggen. Maar toen ik 13à14 was mocht ik niets zeggen. Ik werd gewoon verondersteld mijn mond te houden.

Mijn moeder zei wel telkens iets zoals: “hij zit er weer” meer niet en er werd nooit iets tegen ondernomen.

Dan heeft men het over de goeie ouwe tijd. Er werd toen echt wel veel door de vingers gezien.

Vele jaren later, ik was al getrouwd, zag ik het meisje. Ze bekeek me en sloeg haar ogen neer.

Ik wist dat zij wist dat ik het wist.

Previous

Met mate!

Next

Slechts zes jaar later …

12 Comments

  1. elsjeveth

    In mijn klas zat een jongentje dat vreemd en stil was vonden wij de andere kinderen. Hij had vaak rare blauwe plekken…ineens was hij weg. Naar een andere moeder zei mijn mama. Die beter voor hem kon zorgen.
    Punt uit. Verder werd er niet over gesproken.
    Je verhaal doet me ineens aan hem denken

  2. Zo’n ouder, daar heb ik geen goed woord voor over.

  3. Ik krijg er kippenvel van. Om verschillende redenen.

  4. Wij mochten ons nergens mee bemoeien, mijn moeder had een grote hekel aan geklets.Maar het negeren van wantoestanden was de keerzijde.

    • ms

      Te veel bemoeien is niet goed, dan wordt het betuttelen, maar doen alsof je neus bloedt deugt ook niet.

  5. Vroeger heeft men te vaak en teveel de ogen gesloten in dergelijke gevallen. Vreselijk.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén