Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Duiven op straat

Ik begrijp niet goed wat er gaande is met de duivenpopulatie deze laatste weken.

Je kan geen kant op of er zitten wel een clubje van die beesten rustig op straat wat te keuvelen, wat te pikken, wat te … ja, ik zou het pesten durven noemen.

En je komt al dichter en dichter aangereden en die beesten blijven stoïcijns bezig met wat ze doende waren.

Dan sakkert Luc en dan sakker ik. Luc sakkert op de duiven omdat hij zo akelig dichtbij moet komen eer ze opvliegen. Ik sakker op Luc omdat hij er zo akelig dicht bij komt dat ik vrees dat ze niet meer gaan kunnen opvliegen.

Hebben die vogels nu een collectieve zelfmoorddrang?

Previous

De stok

Next

Geen geloei bij het gesnoei

8 Comments

  1. elsjeveth

    ze zijn gewoon honds (oh nee) duifsbrutaal

    • ms

      Meestal zijn het houtduiven.

      Maar toen ik het fototoestel op schoot nam onderweg zagen we er geen, behalve toen we voor de deur stopten zat daar die Turkse Tortel, alleen.

  2. Ze zijn minder en minder bang van ons.

  3. Geen idee. Je weet niet altijd waarom ze ergens hun anker neerleggen. Je ziet het bij kauwen ook, wekenlang op een molen, plotseling met z’n allen in een boom. Toch met voedsel te maken?
    Hier hebben we er geen last van. Afkloppen!
    Zet een pan warm water klaar, misschien kun je soep van ze koken? ☻

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén