mske was altijd nogal behoudsgezind. Waarschijnlijk hechtte ze nogal veel waarde aan de dingen die ze als kind had, omdat ze eigenlijk weinig dingen had.

Er was het parapluutje. Het eerste parapluutje dat mske had, van zo een 40cm doorsnede.

Toen Zus haar appartement had ingericht, ontbrak er volgens haar iets aan, iets om het af te maken. Jawel, mskes parapluutje. En Zus heeft mskes oren van haar hoofd gezaagd tot mske toegaf.

Nu Zus niet meer op haar appartement woont, bedacht mske ineens dat dat parapluutje wel eens ingepakt in een doos zou kunnen zitten, maar neen, het zit niet weggemoffeld, het staat nog steeds in Zus’ woonplaats.