Toen het Wat-was huis te koop ging komen moesten er kijkdagen georganiseerd worden. De notaris vond het best dat die op zaterdag waren omdat de meeste mensen toch in de week werkten. Slow en mske hebben 6 zaterdagen opgeofferd omdat zij daar toch woonden. De zevende echter ging Ex komen omdat Slow en mske de caravan in Frankrijk moesten verplaatsen. Op het laatste moment “kon” hij niet en is Zus vanuit Limburg gekomen.

Ongelooflijk hoeveel mensen zaterdags niet kunnen! Als je dan voorstelt om in de week in de dag te komen dan zijn ze weg werken. Zo ook de kopers! Ze konden ’s zaterdags niet. Ze konden niet gedurende de dag want dan waren ze weg werken. Het moest diezelfde avond, maar dat ging niet voor Slow noch mske omdat ze met Zoneke hadden afgesproken. Woensdag avond ging niet want dan ging haar vriend naar de sportzaal. Ze is uiteindelijk de volgende morgen om 8u gekomen én ze kwamen die woensdag avond toch óók nog eens.

Toen het huis verkocht was, belde ze op om te vragen of ze het een en ander konden komen bespreken. Niet wetend wat er te bespreken kon zijn zei mske toch dat ze kon komen. Je weet nooit wat op een mens zijn maag kan liggen. Al wat er die avond gezegd is duurde welgeteld 2 minuten. De vraag was gewoon wanneer mske schikte op te hoepelen. Dat wist ze! Dat was zo gezegd op de dag van de verkoop. mske had drie maand tijd om iets anders te zoeken en had vier dagen na de verkoop reeds dit huis gekocht. Ze kon toen nog niet weten dat ze op notaris Mossel Stoofhout ging vallen en vertelde de koper dus dat ze zo snel mogelijk weg wilde en dus zeker vóór 6 september.