mske ontwaakt doordat de zondagsklokken luiden. “Half negen” denkt ze en stelt tot haar verrassing vast dat Slow ook nog slaapt. Als om kwart voor negen het tweede klokkenorkest begint, slaapt hij daar ook rustig over door. mske houdt zich muisstil, het zal hem goeddoen met die keelontsteking. Om half tien opent hij zijn ogen en vraagt: “gaan we op staan?” om prompt terug in slaap te vallen. Om tien uur zijn ze er dan effectief uit gekomen.

En wat deed mske al die tijd? Wakker liggen en denken. Denken aan de vraag hoe het komt dat ze de dossiers van Sloddermans niet vlot kan maken. Ondanks multivitamines en hulpmiddelkes lukt het niet. Gisteren bracht Slow magnesium mee van de apotheker. “Verdorie” dacht mske “dat ik daar niet aan gedacht heb”, maar nu hoopt ze maar dat het dat is want anders krijgen we hier ambras met Meneer Sloddermans. En toen mske niet al te veel dossiers had, zei iedereen: “als we iets kunnen doen ….” Betaald dan wel natuurlijk. Nu mske vraagt of ze willen, gaat het niet omdat het in het Frans is.

Nog zo iets om ’s nachts over te peinzen … “Hoe gaan we die konijnen van die deuren laten afblijven. Zoals gezegd, die deuren zijn aan vervanging toe maar daarom moeten die konijnen die nog niet vermassacreren.