Vorige week ergens, toen de crèmeman kwam, vroeg die aan Slow of hij soms geen stylo had.

Vandaag vroeg hij een fles plat water, hij wou er voor betalen.

De enige hier in huis die plat water uit flessen drinkt, ben ik … allé soms Slow ook eens. Maar het probleem was dat noch mske, noch Slow, noch ikke nog wisten hoeveel zo een fles kost. “Och” zei mske “dorst lijden is ook niet aangenaam, geef hem die zo maar”.

“Zomaar?” Ze hebben een ijsje gekregen, zeg maar “ijs”, uwe mond zal niet scheuren, waarachter je mske niet eens meer zag zitten en Slow nog wel, maar met moeite.