Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Koud en warm in één slag

Gisteren dartelde ik fris en vrolijk naar beneden om aan de dag te beginnen. Ik wist wat ik wou doen. Ik wist wat ik zou doen. Ik wist wat ik zeker niet ging doen. Ik wou namelijk gewoon thuis blijven en één en ander bijwerken.

Toen kwam de postbode. Er was één brief en die was al meteen raak. Ik verschoot me halfdood, de andere helft ging aan het bibberen en beven.

In die brief stond dat, omwille van een vermoeden van fraude, mijn kredietkaart geblokkeerd was. Ik moest maar even bellen voor meer informatie.

Om een lang verhaal kort te maken, na het menu doorlopen te hebben vroeg men mij om te wachten en dat deed ik … vreselijk lang.

Ondertussen raakte Luc niet op de kaartgegevens en ik kreeg de kouw seskes, ik duwde de telefoon af en ging kijken via de app. Er was niets te zien.

Ik belde terug en om een lang verhaal kort … je weet wel.

“Ben je wel zeker dat die brief echt is?” vroeg Luc. Wat ga je doen als ze je kaartnummer vragen? vroeg Luc. Dat hadden ze al, dat stond in de brief. Maar zij … zij vroegen niks. Ik wachtte.

“Wat als het fraudeurs zijn?” vroeg Luc. “Ik ga de bank bellen” zei Luc. Maar daar geraakte hij niet binnen want je moet er een code ingeven.

Ondertussen had ik al geen kouw seskes meer, maar liep het zweet van errezze in mijn ogen. Ik duwde de telefoon af en belde zelf naar het nummer van ons kantoor.

“Kan je deze namiddag langskomen?” vroeg ons kantoor. Dat konden we.

En dan is het precies om dood te vallen. Die bellen dat nummer en hebben onmiddellijk verbinding.

En ja, daar hadden vlerken met lange vingers met hun vuile fikken aan die kaart gezeten, drie keer dan nog wel.

Ik krijg een andere kaart. Deze mocht vernietigd worden. Het bedrag zou er wel af gaan, maar dat ging wel teruggestort worden. Ik moest me geen zorgen maken.

Neen? Die kaart wordt enkel gebruikt voor internetaankopen, eens een tankbeurt tussenin en verder als veiligheid voor op vakantie. Met onze eerste ervaring op Engelse bodem in gedachten heb ik toch liever een visakaart bij de hand.

Nu afwachten:

  • Geraakt die kaart op tijd hier? Waarschijnlijk wel, maar ik mag toch eens dramatisch uit de hoek komen.
  • Gaat dat bedrag dat er af gaat er terug opstaan vóór ons vertrek? Want zie je, door al dat gedoe heb ik niet gevraagd over welk bedrag het juist gaat.

De errezze en de kouw seskes zijn weg. Wat bleef was woede.

Heb ik nu van kolère met de deuren gegooid, zoals ik vroeger zou gedaan hebben? Bah neen, dat doe ik niet meer.

Previous

De vier tonnen

Next

De zomer

15 Comments

  1. Wees blij dat je nog thuis bent als dit gebeurt. Wij hebben het voorgehad op Sardinië. We gaan de huurwagen ophalen en man zijn kaart werkt niet. OK, ik heb er ook een. Geen probleem. Uit eten op restaurant, idem. Toen begonnen we toch wel wat zenuwachtig te worden en hebben we zelf onze bank gebeld. Die hebben dat van naaldje tot draadje uitgeplozen en inderdaad: een geval van fraude en kaart geblokkeerd. Maar voor alles is een oplossing: ze hebben de limiet van mijn kaart verhoogd zodat we zeker niet in de problemen zouden raken tijdens onze vakantie. Wij doen nl. alles met onze creditkaart en op die drie weken tijd gaat er toch flink wat door …

    • ms

      Dat was mijn eerste gedacht toen ik vernam wàt er juist gaande was: “wat een geluk dat we nog niet weg zijn”. Je staat dan op vakantie, maar die brief ligt wel thuis.

      Wij betalen op vakantie niet alles met die kaart, maar wel de hotels onderweg en soms tanken we er mee.

      Al het andere betalen we met onze gewone bankkaart, maar omdat Maestro indertijd rond Swindon niet werkte willen we echt wel de volledige waarde op die kredietkaart staan hebben.

      Eigenlijk geef jij nu al een oplossing voor een probleem dat er nog niet is. Ik vond het al vervelend dat ik het bedrag waar het over ging vergat te vragen. Het wordt wel teruggestort, maar wanneer? Op zich zou dat geen probleem zijn, als we niet met van die toestanden -zoals toen rond Swindon- te maken zouden krijgen.

      Maar een -al dan niet tijdelijke- limietverhoging zou inderdaad de oplossing zijn.

      Top!

  2. elsje

    Vreselijk dit, helaas komen de schavuiten (liever gezegd klootzakken) toch vaker door de zgn. veiligheid barrière heen en zitten met hun vlerken aan andermans geld.
    Sjans dat het voor jullie vakantie ontdekt is.

    • ms

      En toch heb ik een vermoeden dat de gegevens van die kaart door een bonafide(?) verkoper zijn doorverkocht.

      Want zie je, mochten ze via een bepaald algoritme het nummer van de kaart bekomen hebben, hoe komen ze dan aan de einddatum die je toch moet opgeven bij een aankoop?

      En dan hebben we het nog niet over de CVC-code …

  3. Wat een nare situatie. Ik zou me ook niet gerust voelen. ?

    • ms

      Ik had er dus nog nooit over gehoord, maar in de bank vertelden ze ons dat dat wel meer voorkomt.

      Blijkbaar wel, zie de reactie van Myriam.

  4. Wat een rampspoed

    Sterkte met het vervolg

    Opbeurende groet,

  5. Ik heb zoiets jaren geleden meegemaakt met betalen voor spelletjes op facebook.
    Al het geld was van mijn rekening verdwenen. Gelukkig kreeg ik alles terug achteraf. Het was toch schrikken.

  6. Mijn zus heeft precies hetzelfde voorgehad met Visa… het kwam allemaal vlot weer in orde, maar desalniettemin blijft het vreemd.
    Hopelijk ben je al wat bekomen.

    • ms

      Als je weet dat het een gekend fenomeen is, dan schrik je zo niet. Maar nu …

      Dat duurt bij mij niet lang hoor! De tijd van te ontploffen en dan zakt dat in.

      Maar als je iets wil kopen, dan moet jij wél de naam van de kaarthouder én het nummer én de vervaldatum én de CVC code invullen. Vreemd hé …

      • Ja, heel vreemd, en nog vreemder dat het verhaal van mijn zus hetzelfde is. Dat moet vaak voorkomen…

        • ms

          Volgens de adviseur bij de bank wel jà.

          “Je moet je er geen zorgen over maken, dat komt goed en je krijgt het geld terug …” is de boodschap.

          ” … de dieven kunnen het geld houden” zeggen ze niet, maar daar komt het toch op neer? Of mis ik nog ergens iets?

Laat een reactie achter bij Matroos BeekReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén