Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Onze boekenstand

Tijdens de boekenmarkt van gisteren keek iedereen raar op toen er opeens twee touwen over de Demer werden gespannen … ter hoogte van onze boekenstand.

Dat was om de vlotten te stoppen. Vlotten? Wel ja, er zouden vier vlotten van een jeugdbeweging van Langdorp naar Aarschot de Demer afvaren en precies daar, net waar er een stroomversnelling zat gingen ze die stoppen … ter hoogte van onze boekenstand.

We lachten wat. We zagen er daar al een paar een natte broek halen. Maar verder deed het ons niets. We hadden een schitterende dag. En toen de vlotten er aan kwamen klapten we even goed mee … van aan onze boekenstand.

De zodiac probeerde hen te stoppen nog voor de stroomversnelling, maar dat lukte niet best. Het vlot dreef door en hing in de koorden … voor onze boekenstand.

Wow! Ineens was de interesse gewekt en Luc kon amper de inkomsten van de dag redden van de nieuwsgierigen die het spektakel wilden bekijken … van achter onze boekenstand.

Het tweede vlot knalde tegen het eerste aan en maakte water. Omdat iedereen er zo snel mogelijk af wilde en aan één kant ging hangen, kapseisde het tweede vlot. Dat was pas spectaculair! Wat een bezienswaardigheid! In dichte drommen drumden ze tegen de reling van de Demer. Maar … waar was onze boekenstand?

Brandweer en ambulances snelden toe. Zij volgden de paden, maar het publiek liep gewoon kriskras … over onze boekenstand.

Luc en ik pakten in tussen de menigte, terwijl we onze dozen trachtten te beschermen zodat ze niet onder de voet zouden worden gelopen. Zei er toch ene: “sorry dat ik over jullie boeken stap” net alsof drie dozen alom zoveel moeite zou zijn. Ramptoeristen … op onze boekenstand.

Eigenlijk, feitelijk, achteraf gezien hadden we beide doorgangen moeten versperren en ingang vragen … in onze boekenstand.

Previous

Allerlei om op te lossen

Next

Wat een afgang!

9 Comments

  1. Wat een avontuur!

    • ms

      We dachten nog niet aan inpakken omdat de verkoop zo goed liep. En dan ineens was inpakken het enige wat we nog konden doen, wilden we niet compleet overrompeld geraken. We hadden echt ogen te kort. Gelukkig loopt het inpakken bij ons meestal vlot. Dat zat nu wat tegen.

      Achteraf gezien was het allemaal nogal grappig, alleen maakte het wel abrupt een einde aan de boekenmarkt. Ik denk dat we ver de laatsten waren met alles in de auto te laden.

  2. Huh?
    Hadden jullie het geweten zou je een andere plek hebben gevraagd.
    Maar spannend was het zeker.

  3. elsje

    theater op het water…en dat zomaar precies achter jullie boekenstand. entree en of kijkgeld heffen was zeker en vast een lucratief idee geweest.

  4. Hm, jullie werden niet eens verneld in HLN.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén