Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De wazige ontmoeting

Als je veel gaat wandelen kan je zo van tijd tot tijd eens zin hebben om buiten de gekende paden te treden. Dat wil zeggen dat wij soms eens op zoek gaan naar een ander natuurgebied waar we nog niet eerder waren. Sommige dagen heb je dan ook geen zin om kilometers ver te gaan rijden en zoek je het wat dichter bij.

En dan vind je iets, niet zo ver van hier. Het nadeel echter was dat de wandeling slechts drie kilometer lang was. We besloten het eens aan te kijken en kwamen aan een compleet lege parking. De paaltjes van de bewijzering stonden er nog, maar de plaatjes zelf waren weg.

Eigenlijk leek het eerder een verlaten stukje natuur al was het wel onderhouden.

Wij waren niet voorzien op ontmoetingen. Andere wezens blijkbaar ook niet. Toen Luc vroeg: “staat daar een hond?” kon ik niet snel genoeg mijn fototoestel in de aanslag brengen. Jammer genoeg stond het op automatische focus, het zoemde in op het struikgewas. Ik sakkerde een beetje dat het toch altijd wou lukken.

De ree bekeek ons als dacht ze: “Wat komen die twee rare hier nu doen?” terwijl ik probeerde snel het toestel op manueel te krijgen. Ze heeft zo lang niet gewacht en verdween in de bosjes.

Ondertussen stond mijn fototoestel dan wel op manueel toen Luc zei: “Daar heb je ze weer” en deze keer liep ze voor ons over een weiland. Nu had het toestel wél op automatisch moeten staan, want scherp stellen kwam er niet van en ik sakkerde een beetje dat het toch altijd wou lukken.

We gaan die wandeling nog eens doen, in camouflage klederdracht en op fluwelen zolen. Misschien zou ik beter twee fototoestellen meenemen.

Het werd dan ook een wazige reportage van een wazige ontmoeting, waarvan twee foto’s ter staving.

Previous

Disco

Next

Het manneke nooit content

14 Comments

  1. Ik geloof je, ook zonder de foto’s. ?

  2. Ja hoor, een fotoloos log kan best. 🙂
    Het is verrassend een dier tegen te komen als je er niet op bedacht bent. En zij verwachtte jullie ook niet?

    Dicht bij huis vind je soms mooie plekken. Overkwam ons ook.

    • ms

      Ik heb wel fotoloze logs, maar dat valt niet op omdat er altijd een algemene foto bovenaan staat.

      Inderdaad, toen ze doorkreeg dat wij daar stonden, keek ze eerst erg ongelovig en je zag haar denken. Eigenlijk zouden we even daar ergens moeten gaan zitten en wachten, fototoestel en filmcamera in aanslag.

      Al bij al was het een mooi wandelingetje maar mits wat sjoemelen (zigzaggen) zou ik het best een kilometer langer kunnen maken.

  3. Je vertelt het als een geweldig avontuur.

    Vrolijke groet,

  4. Volgens mij een bok zo te zien aan de ‘spiegel’. Altijd mooi, zo’n ontmoeting!

    • ms

      We werden niet officieel voorgesteld, ik zou het niet zeker weten.

      Maar het dier had geen gewei en het is nog vroeg op het jaar om het gewei al afgeworpen te hebben, vandaar …

  5. Onverwachte ontmoetingen zoals deze kunnen best leuk zijn met of zonder camera in de aanslag.

  6. Het is ook telkens een uniek avontuur als je een ree ziet lopen… of een vos… of een everzwijn. Zo ervaar ik het ook. Dan ben ik helemaal hoteldebotel!

    • ms

      Ik vind het altijd zoiets uitzonderlijks om mee te maken (zolang die ever maar niet recht op mij afstormt, want daarvoor kan ik niet hard genoeg -meer- lopen).

      Een dier zo zien is toch nog wat anders dan naar een dierenpark gaan om ze te bekijken.

  7. elsje

    onverwacht, wazig en geweldig zo dicht in uw buurt avontuur. magie zit hem in de kleinste dingen.

Laat een reactie achter bij Rob AlbertsReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén