Vrijdagavond, Slow en mske hangen op hun gekende manier in de zetels. Ik ook. Plots … doef doef doef doef doef … op de deur. “Wasmeda?” vraagt mske. Dat vroeg ik me ook af.

Ze deed de deur open en zag … ach ja, zij komen alle jaren, al zijn Slow en mske de laatste jaren meer niet thuis geweest dan wél toen ze kwamen.

Resultaat: twee pakken suikerwafels enerzijds en Slow en mske anderzijds. Het hoeft geen uitleg wie als winnaar uit de bus kwam zeker? Slow en mske hebben die wafels opgegeten met de valabele uitleg dat ze anders, al dan niet slecht, maar in elk geval hard zouden worden.

Tja die wafels hadden een mooie lijn.