Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Aanbevelen? Ikke? Tsss …

Het is een ervaring die ik al heel vroeg opdeed. Ik moet nooit iets aanbevelen aan anderen want achteraf komen ze dan bij mij zagen als ze een probleem hebben of verwijten ze mij dat het hen niet zo goed verging.

En toch liet ik me weer vangen. De vrouw was nog geen vijftig maar moest een hoorapparaat. Maar als alleenstaande … en mijn luisterend oor stond weer paraat. Het kwam er op neer dat het te veel kostte, zeker dat ze er aan beide kanten eentje nodig had, het was veel te duur en enkel voor rijke mensen.

Idioot die ik was, negeerde ik mijn algemene ervaring en legde uit waar ik de mijne haalde, de terugbetaling van de ziekenkas, de voordelen van de bijkomende verzekering, …

De volgende morgen zag ik haar terug, ze stevende recht op mij af, herinnerde me aan de uitleg over dat hoorapparaat en zei bozig: “Maar dat is niet juist!” Ze had het nagevraagd en het klopte niet. Tja, ze had er de terugbetaling van de ziekenkas niet afgetrokken. Ik heb niets meer gezegd. Ze zocht het zelf maar uit. En ik vroeg me maar weer eens af wanneer ik het eindelijk eens zou leren.

Bij een interventie van Proximus krijg je sowieso achteraf een tevredenheidsenquête van enkele vragen. Zo ook over de laatste strubbeling. Ik kon kiezen tussen: “Uiterst tevreden – zeer tevreden – tevreden – niet zo tevreden – helemaal niet tevreden” Ik koos: “tevreden” en legde in het commentaarvak uit dat ik “uiterst tevreden” was over de interventie van hun medewerkster maar integendeel “helemaal niet tevreden” over de oorzaak. Dit terzijde, dat heeft hier met dit log eigenlijk niks te maken.

De laatste vraag echter wel. Die luidde: “Zou u proximus aanraden” waarop ik: “helemaal niet” aanvinkte en er als commentaar bijschreef: “Ik ben een tevreden proximusabonnee maar ik beveel nooit iets aan”, waarop ik twee dagen later opnieuw een enquête ontving, waarvan de eerste vraag luidde: “Als u in het algemeen terugdenkt aan uw ervaringen bij Proximus, hoe tevreden bent u dan over Proximus?”

Ik vond dat ze me beter een antwoord op die ene vraag naar de oorzaak zouden geven in plaats van om schouderklopjes te bedelen, sloot de e-mail en kiepte de hele reutemeteut in de virtuele prullenbak.

Center Parcs en Sunparks doen dat ook. Telkens vragen ze je een recensie te schrijven. Ik doe dat meestal wel omdat wij nogal rap tevreden zijn -een geslaagde vakantie hangt bij ons niet af van een gebarsten plinttegel naast de deur- en de recensies van anderen soms wel sterk overdreven tot grof zijn. Deze keer had ik geen zin om die enquête in te vullen. Die eindigen toch ook allemaal met de vraag of wij hen zouden aanbevelen. De e-mail ging de Proximusenquête achterna al is het dan een andere virtuele prullenbak.

Wat ik dus nu mezelf voorhoud is: ik heb zelf alles uitgezocht en ondervonden, een ander kan dat ook. De vraag is alleen hoelang ik het nu weer volhoud.

Previous

Tis geen muziekprogram!

Next

Incognito

15 Comments

  1. Op mijn blog wil ik soms enthousiast reclame maken voor produkten en/of bedrijven.

    De enquete emails gooi ik meestal ongelezen en niet beantwoord weg.

    Vriendelijke groet,

    • ms

      Ik zou die aanbevelingen op je blog zó volgen … mocht ik in Amsterdam wonen.

      Soms vind ik het jammer dat wij die zaken hier niet hebben. Dat is het nadeel van het platteland, maar ach, ik ben geen stadsmens.

  2. Irritant, die mails. Ik beantwoord ze niet meer.
    Voor evaluatie, heet het. Maar doen ze er echt iets mee?

    • ms

      Sunparks heb ik altijd een recensie gegeven omdat ik de commentaren van de anderen nogal overdreven vond. Ze hebben me twee keer telefonisch gecontacteerd om te vragen of ik het op Zoover wou zetten. De eerste keer weigerde ik, de tweede keer deed ik het.

      Vragen om recensies is vragen om slechte recensies. Dat ze eens alles gewoon lieten zijn. Als het slecht was zullen de mensen sowieso wel reageren.

      Center Parcs doe ik echter niet.
      – Je ziet dat die huisjes niet nieuw zijn, maar als dat een probleem is kan je er evengoed wegblijven.
      – Reacties die zeggen dat ze te duur zijn kloppen … als je het over vakanties tijdens de schoolvakanties hebt. Zoals wij het doen, kan je voor de prijs nergens anders terecht.
      – Ik ben dus pro, maar wil niet telkens na een uitstap het obligate opstel maken, zoals dat vroeger in de school ook gebeurde.

      Zoals nu ook, we kwamen thuis en ik boekte opnieuw. Moeten ze dan nog een recensie vragen?

  3. Ze gooien je er net niet de kop mee in, met die tevredenheidsenquetes en aanbevelingen. Een boek of een koffiehuisje wil ik nog aanbevelen maar als het om grotere bedragen gaat … Nee, best niet.

    • ms

      Ik heb één keer een recensie geschreven bij booking.com. Ik dacht dat ze het daarna niet meer zouden vragen. Maar dat doen ze wel nog en bovendien staat die bepaalde recensie er nog steeds, al bieden ze het hotel wel nog aan.

      Boeken aanbevelen zou ik nog wel doen, maar ook daar hoor ik achteraf dat het niet bevallen is.

      Een goed koffiehuisje is al een twijfelgeval. Ik vrees dan altijd dat, als je ze aanbeveelt, het er te druk zou worden, wat voor mij dan weer een reden zou zijn om er niet meer te gaan.

      Of zoals ik ooit tegen een (achterbakse) collega formuleerde dat ik de sleutels van de hemel ook niet zou afgeven zodat alle hellegasten er naartoe konden (stoute herinnering maar ik kan er nog om glimlachen). Dat ging dan wel over een vakantieverblijf.

      ?

  4. Ik beantwoord zulke mails ook niet meer. Ze zoeken het zelf maar uit.
    Ik kan wel wat raad geven aan mensen, maar verder zoeken ze het zelf maar uit. Het is achteraf toch nooit juist wat je gezegd hebt.

    • ms

      Ik zeg altijd dat ik geen raad meer geef, maar uiteindelijk laat ik me altijd weer vangen, zoals met dat hoorapparaat. Je wil het hen gemakkelijker maken maar uiteindelijk nemen ze het je kwalijk. Nah zeg …

  5. Ik wacht niet op een mail om een review te schrijven (over een restaurant of hotel/B&B). Dat doe ik automatisch. Helaas beseft niet iedere lezer dat dat MIJN persoonlijke mening is. Het is niet omdat ik iets goed/slecht vind, dat een ander daar hetzelfde over denkt.

  6. Het wordt teveel gevraagd. Ik ga er meestal ook niet meer op in.

  7. elsje

    Het overkomt me ook, dan moet ik zonodig een restaurant of zo als laatst de pedicure aanraden. Krijg het later te horen, nou smaakte naar niks, of die dame kan er helemaal niets.
    Dan denk mond houden elsje voortaan. Maar ja die in mij ezel he?

    • ms

      Eigenlijk denk ik er over om het in het vervolg gewoon te zeggen, niet botweg: “zoek het zelf maar uit” maar iets in de trant van: “ik raad niets meer aan, als het niet goed is heb ik weer de keis gefret”.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén