Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Naar de sneeuw

Het is jaren geleden dat wij elke winter wel ergens met zware wintertoestanden te maken kregen. Was het niet met gladde wegen er naartoe, dan was het wel met plotse sneeuwval.

Daar dacht ik aan toen ik de oproepen in de kranten zag die terugkerende vakantiegangers de raad gaf vroeger te vertrekken of nu nog een dag te wachten1.

Ik ging nog rap even op de vijfde slaapkamer -die nu netjes geordend staat- de foto’s van vroeger opzoeken.

De foto waar ik de camionette stond uit te graven vond ik niet direct. Die zou ik toch ook niet geplaatst hebben, net om dezelfde reden waarom ik het middenstuk uit de onderstaande foto sneed, namelijk de herkenbaarheid.

Zou ik het nog doen? Ik weet het niet. In die tijd zag ik er geen graten in om door de besneeuwde landschappen te rijden zoals de lokale bevolking het deed. Ik klom over bergen in de Pyreneeën, reed 120 over de besneeuwde wegen van Finland en lachte toen ze hier thuis problemen maakten over een pelleke sneeuw van anderhalve cm dik.

Zou ik het nu nog doen? Nu ik bij een pelleke sneeuw van anderhalve cm dik tegen Luc zeg dat we beter thuis zouden blijven.

Ik weet het dus echt niet, want onze auto heeft natuurlijk niet het stevige carrure van het transportmiddel van toen.


____________________
1 Het Laatste Nieuws

Previous

Lidl

Next

Na Driekoningen

11 Comments

  1. Vroeger maalde ik ook niet om een laagje sneeuw. Elke weertype werd getrotseerd. Tegenwoordig ben ik veel banger. Worden we banger gemaakt? dat denk ik zeker. Ik denk ook dat er ook veel meer verkeer is, vooral vrachtwagens. Van die grote joekels heb ik ook schrik op de baan. Zeker bij gladde wegen.

    • ms

      Ik reed met een Ford Fiësta naar het werk en was altijd op tijd ook bij sneeuw. De collega’s die in de buurt woonden, hadden problemen om er door te komen.

      In die tijd was er nog geen sprake van winterbanden en/of zomerbanden. Ging je naar de sneeuw legde je sneeuwkettingen op maar in België was dat niet nodig.

      Nu? Inderdaad, paniekzaaierij tot en met.

  2. Zoiets maakten wij zelden mee, hoogstens ’s morgens wat sneeuw wegscheppen voor de auto. Bevroren bij starten, langzaam rijden in sneeuwbuien en op gladde wegen, die dingetjes. We gingen nooit op vakantie behalve in de zomer.

    Ik moet toegeven dat ik ’n beetje jaloers ben dat jij op zoveel plaatsen geweest bent. Graag zou ik geholpen hebben met uitgraven….

    • ms

      Soms denk ik dat ik het nog zou willen doen maar ergens is er een zekere voorzichtigheid binnengeslopen. Maar teruggaan naar die sneeuwsituaties? Dat zou ik zeker niet met onze auto doen.

      Ik stond me gisteren te bedenken dat ik al die foto’s wel eens zou mogen inscannen, maar het is wel een immens werk.

  3. Hier zijn we het niet meer gewoon om door de sneeuw te ploeteren. De laatste sneeuw hier dateert van december 2017. Eerlijk gezegd zit ik niet op sneeuw te wachten.

    • ms

      Op vakantie is het zalig, maar als je er door moet om te gaan werken is het niet echt aan te bevelen.

      De laatste keer dat we écht met sneeuwperikelen te maken kregen was een onverwachte sneeuwval toen wij van Vielsalm naar huis zijn gekomen, met zomerbanden.

  4. Ja hoor, natuurlijk zou ik het nog doen. We hebben het trouwens nog gedaan eind 2017. Het was ‘maar’ naar Winterberg maar er lag wel zo’n 50 cm sneeuw. Zalig!
    Met de toestand nu in Oostenrijk, ik vind dat er zwaar overdreven wordt. Het zou mij in ieder geval niet tegenhouden.

  5. Toch zou ik best wel willen genieten van een echte winter.
    Het is nu vooral een verlengd najaar dat ongemerkt in het voorjaat over gaat.

    Vrolijke groet,

  6. elsje

    Amai zeg dat was me het sneeuwbuitje wel. Ik weet eigenlijk niet of ik een strenge besneeuwde winter nog zou appreciëren. Zo’n gedoe met heen en weer reizen naar t werk en de val kans voor een onhandige sukkelaar als ik ook veel groter.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén