Sedert geruime tijd ondervind mske kleine eigenaardigheidjes. Ze voelt als er iets boven haar hoofd hangt, ook als het over Zoneke gaat.

Ze zegt over een “Win for life” dat het een goeie is en krijgt gelijk. Ze zegt: “vandaag moet ik in Tienen een Fun-for-life kopen” en krijgt gelijk.

Gisteravond wil ze dat stukske opschrijven en Slow wil haar parker al meenemen naar de living als mske ineens, in een flits wéét … Ze zegt: “laat hem niet vallen”. Ze gaat buiten, Slow laat de parker vallen.

Verdorie, een beetje potentieel om de toekomst te voorspellen, dat wel, maar niet genoeg om er schatrijk van te worden. En zelfs de dikke lottopot of de volle fun-for-life zitten niet achter het hoekske.

Zwijg dan helemaal hé voorgevoel!