Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De processierups

Ergens jaren geleden doken ze voor het eerst op in onze contreien. Ervoor had ik nog nooit over de processierups gehoord en ineens was het beest de aartsvijand van al wie op bepaalde periodes door een bos wilde wandelen.

Persoonlijk had ik het wezen nog nooit ontmoet. Luc wel. Die vertelde dat hij er ooit, bij het kijken naar een wielerkoers, mee te maken had gekregen en last van enorme jeuk had gekregen waartegen enkel “een goei zalf van den doktoor” soelaas had gebracht.

En een keer per jaar is de processierups hét onderwerp en soms zelfs in die mate dat ze een plaag wordt genoemd en men mensen aanraadt de bossen te mijden.

Het raakte me niet omdat ik er mij niks kon bij voorstellen … nu dus wel.

Vorige donderdag lagen er in het bos overal stukken lappen op de grond of ze hingen in de bomen. Bij een van die stukken bleef ik staan en ik opperde dat het wel op een nest leek, met al die raten. En ja, dan viel onze nikkel al snel. Nog sneller viel hij toen we in die ene bepaalde bosweg op -zo goed als- alle bomen die restanten zagen hangen en meer nog toen we heelder bomen bekleed met kadavers voorbij liepen.

Ze worden dus vernietigd en iemand heeft daar wel een immens werk aan gehad.

Wees gerust: als ze dit jaar nog eens over processierupsen beginnen, weten wij dat wij die -oh zo mooie- streek toch maar gaan mijden.


Previous

Waargebeurde feiten

Next

Plan B

13 Comments

  1. Ik ken ze maar al te goed, we fietsten langs bomen die levend leken door de wriemelende stam. Walgelijk.
    Oh het nog steeds zo erg is weet ik niet, wel dat ik blij ben geen eiken ye hebben.

    • ms

      Als wat wij zagen enkel de restanten van vorig jaar waren, dan moet het in elk geval verschrikkelijk zijn. En dan loop ik daar voor geen geld ter wereld voorbij tenzij ze me een speciaal pak bezorgen.

  2. Oei. Dan moeten we onze eik in Het oog houden.

  3. Ik kende ze ook enkel van horen zeggen, maar nu zal ik ze zeker herkennen! Hopelijk blijft ze ver weg.

  4. Gelukkig geen eiken hier in de buurt.
    Die rupsen ken ik niet en laat het zo maar blijven.

  5. Mochten jullie denken dat ik overdrijf, zoek op google naar de eikenprocessierups en bekijk de afbeeldingen.
    Eet smakelijk. ☻

    • ms

      Dank je wel, maar bedankt. Wij eten geen rupsen.

      ?

      pske: ik geloof je zo ook wel. Wat wij zagen was al wansmakelijk genoeg dat ik ze niet moet zien krieuwelen.

  6. elsje

    Wat te denken van de buxusrups ook zo’n sluipmoordenaar

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén