Slow en mske waren heel laat thuis. Ik was echt ongerust. En toen zag Slow dat ik geen eten meer had en ze gingen er van uit dat ik mauwde en fleemde voor eten, maar dat was niet zo. Ik heb nog geen korrel aangeraakt.

mske heeft me dan maar eens speciaal hard geflodderd en daarna heeft ze met het appelpittenchocolatteneierencontainerke naar mij gerold en toen gniffelde ze omdat ik deed alsof ik dat wou weg rollen.

Ik vind dat niet zo prettig dat Slow en mske altijd zo lang weg zijn. En dan zegt mske dat een mens in zijn leven ook dingen moet doen die niet plezant zijn.

Maar ik ben geen mens … ik ben een kat!