Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het bibberkerkhof

“Aan het kerkhof van Landen is het niet pluis!”

Dat hoorden we al meer. “Daar staan ze wel dikwijls”.

Vorige week dinsdag hadden we prijs. Hij zweefde over het asfalt en ging voor onze auto staan. Gebiedend wees hij op de plaats net voor zijn voeten. Bibberend zaten we in de auto, bang dat we onze afspraak van 14u zouden missen.

Luc opende het zijraampje. “Het is ter controle van de gordel” zei hij en maakte een elegant gebaar om ons te vertellen dat we verder konden rijden.

Het vertellen niet waard? Wel als ik zeg dat ik geluk had dat Luc reed. Mocht ik dat geweest zijn had ik niet door kunnen rijden omdat ik niet verstaan had wat hij zei. Waarom articuleren de mensen toch niet beter?

Previous

De slapende inspiratie

Next

Er staat een paard in de gang

13 Comments

  1. Vandaag snelheidscontrole hier in de buurt. Dat wordt oppassen dus.
    Hopelijk houden ze me niet tegen. Ik moet trouwens naar de autokeuring.
    Ja, articuleren is niet iedereen gegeven.

    • ms

      Succes bij de keuring!

      Ik heb soms de indruk dat men in de scholen geen nadruk meer legt op het articuleren.

      Als wij vroeger zo tussen de lippen door wat frazelden dan zeiden ze dat we klaar en duidelijk moesten spreken. Inderdaad, in die tijd spraken we nog. Nu moet dat praten zijn.

  2. Je hebt gelijk wat dat articuleren betreft. Er wordt te weinig aandacht aan besteed.

  3. Altijd een bibbermomentje als je ze ziet opduiken.

  4. Even dacht ik een een spookverhaal maar dit is erger. ☻
    Wat dat slecht spreken betreft, dat noem ik mompelen of mummelen. Ik heb er een gloeiende hekel aan en aan het ongeduldige rologen ook.

Laat een reactie achter bij Matroos BeekReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén