“Bel jij eens naar Sint Pieter?” vroeg mske. Slow keek haar aan of hij het in Keulen hoorde donderen. En mske moest lachen om zijn verbouwereerd gezicht.

“Het Sint Pietersstation hé” verduidelijkte ze.

Daar moeten ze namelijk overstappen en ze hebben er weer maar vijf minuten. Zodoende dacht mske dat het misschien gemakkelijk was als je op voorhand al wist op welk perron je trein aankomt en op welk perron de andere vertrekt.