Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Streptococcus pyogenes

We hoorden wel al meer over de vleesetende bacterie, maar meestal legde ik de link wel met een ziekenhuisverblijf, als is de vleesetende bacterie blijkbaar geen ziekenhuisbacterie.

Zo blijkt toch als ik het artikel lees over de vrouw die haar ledematen verloor1.

Een klein wondje zou volstaan en …

De beruchte “vleesetende bacterie” is eigenlijk een heel banale bacterie, die iedereen in de keel kan dragen. De wetenschappelijke naam is “Streptococcus pyogenes”

Als je een klein wondje hebt moet je zien dat het niet met je mond in aanraking komt?

Het is ook aangeraden wonden niet in contact te brengen met de mond.

En wat doet een mens als hij zich snijdt?

En die vrouw dan? Een klein wondje tussen de tenen?

Ik lees die artikels wel, je steekt er soms iets van op, maar een beetje vollediger en duidelijker zou het toch wel mogen.

1 Het Nieuwsblad

Previous

Ik wou maar …

Next

Feuilletons, reeksen en séries

11 Comments

  1. Een eng beestje… ik hoorde er al vaker over, maar het fijne weet ik er ook niet van.

    • ms

      Ik zou er wel iets meer over willen lezen, want wanneer krijg je zulk artikel voor ogen? Als je met een tweetal kleine wondjes aan de voeten zit die om onverklaarbare reden niet genezen, maar waar je ’s nachts wakker van wordt van pijn.

      Ik weet ze eigenlijk eerst aan de koude.

  2. Dat zijn van die onwaarschijnlijke verhalen maar ze gebeuren echt. De papa van een oud-leerling van me stierf aan de gekkekoeienziekte. ?

  3. Het zal je maar gebeuren.
    Het overkomt je onverwachts. De stiekemerds. ?

    • ms

      Zoals gezegd, ik heb twee wondjes aan mijn voeten en die genezen ook niet.

      En ik vind ze echt niet zo zorgwekkend dat ik ermee naar de dokter wil.

  4. Wondjes aan de onderbeen en voet genezen bijzonder traag, dus daar moet je inderdaad mee uitkijken. Dat kan héél lang duren. Maar ik was altijd van mening dat je speeksel juist goede bacteriën heeft, dus inderdaad: een wondje aan de vinger hup in de mond. Ik leef nog steeds.

    • ms

      Toen er nog meer met papier werd gewerkt in plaats van de computer had ik vaak sneetjes in mijn handen. Het is altijd een eerste reflex geweest om mijn vinger dan in mijn mond te steken.

  5. Je zal maar door zo’n bacterie aangevallen worden. Gelukkig is het nog geen epidemie.

  6. elsje

    Iewww

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén