Er zijn zo van die dingen die, zelfs als ze opgelost zijn nog altijd zo latent aanwezig zijn …

Zoals deze middag, de postbode komt altijd voor den noen, vandaag niet. Toen Slow en mske terug in het buro kwamen lag er een papier voor een aangetekend schrijven en mske denkt aan de dieven die misschien wel weer iets nieuw gevonden hebben en aan het lijk dat niet dood wil blijven, dat misschien weer teken van leven geeft. Ze heeft al zoveel gezien met die kastaars.

“Dat zijn de tickets” zei Slow. mske dacht dat dat te vroeg was. Ze heeft die tickets pas maandag betaald met pcbanking. Nochtans het zou kunnen, dezelfde bank … dat wil zeggen dat het geld maandag al bij hen kon zijn en als ze dan direct verstuurd werden. Het zou kunnen.

Slow gaat dan maar naar de post, niet speciaal daarom, maar ze moesten nog postzegels hebben ook. en hij belt van aan de post en zegt: “het zijn de tickets”.

Amaai, dat was nóg rapper dan die voor de Proclaimers.