Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De twee alsofferiken

Alsofferik: m/v. doend alsof, namaken, niet echt.

Een poos nadat ik het over de hummeltjes had, vond ik een postuurtje in een Kringwinkel. Het leek wel erg op een hummeltje maar was er geen. Er worden er echt wel veel nagemaakt.

Maar dit exemplaar zag er echt wel goed uit en moest eigenlijk qua schattigheid niet veel onderdoen voor een echt en ik nam het mee. Waarom? Een bijkomend stukje recuperatie van iets van lang geleden?

Goed. Eens thuis zette ik het bij de andere.

Even vroeg ik me af of ik gek werd en of ik het niet beter mee zou nemen naar een rommelmarkt, maar de mensen zouden denken dat ik hen zou willen rollen of dat ik me laten rollen had. Zoals gezegd: “even” want daarna dacht ik dat ze mij -gek of niet gek- ook maar moesten leren accepteren zoals ik ben.

En wat zei ik? Ik zette het bij de andere? En niet bij het andere? Inderdaad, na dat logje van de vorige keer had ik er nog eentje aangeboden gekregen en het maar geadopteerd. Ik weet dat er mensen die prutskes verzamelen maar dat ben ik niet zinnens. Zoals met alles: overdaad schaadt.

Previous

Die gehate piano

Next

Beste Vera

7 Comments

  1. Mijn tante zaliger haar huis stond vol met hummeltjes. Gelukkig was ze van nature een afstofferik ?

    • ms

      Ik ga ze echt niet verzamelen.

      Voor mij voelt het eerder aan als terugpakken wat me afgepakt werd.

      Het is trouwens niet de eerste keer dat dat gebeurt. Er was zo ooit de eekhoorn ook

  2. Niet verzamelen, zeg ja? Jaja… 🙂 We zullen zien.

    • ms

      Ik zie het nu al.

      Het log heeft al een hele voorgeschiedenis als concept en was voorzien voor de meivakantie en sedertdien zijn er geen bijgekomen.

      Zo een paar is tof maar, zoals met alles, als er te veel zijn vermindert de individuele waarde.

  3. Lang geleden dat ik die nog ergens gezien heb. Hier zouden we er geen weg mee weten.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén