Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

En net toen …

  • we besloten dat we deze week wel eens zouden aankijken hoe de epidemie evolueert;
  • we -deze week- enkel gisteren nog naar de Colruyt wilden voor het wekelijks rantsoen en een paar pakskes spaghetti extra;
  • Luc best zou binnenblijven om die verkoudheid te laten genezen;
  • Luc aan de kiekenbouillon zit om eventuele bronchitissen te vlug af te zijn;
  • ik uit solidariteit mee kiekenbouillen zat te slurpen;

hield onze microgolfoven ermee op. Basta. Finito. Hij draaide nog wel, hij moemelde nog wel, maar warmen deed hij niet meer.

We zijn gisteren een nieuwe gaan halen.

En het lijkt erop dat de mensen zich geen snars aantrekken van alle minuscule beestjes die op de loer liggen. We hebben nog nooit zoveel aanspraak gehad, net of we één of ander vooraanstaand koppel waren met wie ze goed moesten staan.

Luc is blij, hij moet de kiekenbouillon niet meer op het vuur warmen. Dat scheelt.

Previous

De afvalkoers

Next

Opscheiren en aanverwante

6 Comments

  1. Veel aanspraak, iedereen wil laten weten hoe overdreven de berichtgeving is. Ik hoorde het aan de kassa.
    Eet smakelijk!

    • ms

      De mensen in de Colruyt ook, die vertellen over een enorm druk weekend met lege schappen als gevolg.

      Het was alle hens aan dek om aan te vullen.

      Wij denken dat we onze wekelijkse boodschappendag gaan verplaatsen, niet meer zo onmiddellijk na het weekend.

  2. Je hoort er overal over spreken en de kranten staan er vol van. Ik laat het in ieder geval niet aan mijn hart komen.

  3. elsje

    Smakelijk ! Levensreddend zo’n kom kiekenbouillon.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén