mske had zo al een paar keer gedacht, dat Slow niet meer kloeg over zijn schouder. Meer nog, als ze zijn hand greep, zei hij ook niet meer: “pas op mijn schouder”. Dat heeft niks te zien met het feit dat mske zijn hand greep maar alles met de manier waarop mske zijn hand greep.

Deze week, op een morgen zei hij: “valt je niks op?” En hij stak zijn arm op schouderhoogte. “Ik kan het terug” zei hij.

In de Colruyt ging hij toch tegen een rek staan en strekte zijn arm naar het bovenste schap en zei: “kijk eens”. mske keek naar boven en zei: “dat hebben we toch niet nodig. “Neen” zei Slow “maar ik kan er toch terug aan”.