Het is jaren geleden dat mske ergens in Frankrijk Muscat dronk als aperitief. En omdat ze dat zo lekker vond, kocht ze er voor thuis ook.

Toen ze begon kilo’s bij te krijgen, stopte ze daarmee. Uiteindelijk stopte mske zowat met alles, want iedereen vond altijd wel iets waarvan die kilo’s er bijkwamen en als mske dan een optelsom maakte van wat wél en niet mocht, dan zou er alleen water over gebleven zijn.

We zijn over de Muscat bezig en ik dwaal weer af.

Vrijdagavond gingen ze in een restaurantje binnen en mske zag Muscat bij de aperitieven staan. “Dat neem ik” zei ze tegen Slow. Slow besloot er ook maar eentje te proeven.

Ze waren al terug thuis, maandag of dinsdag, toen Slow op een zeker ogenblik de deur van het buro openduwde, zijn hoofd binnenduwde en zei: “ik vond die Muscat lekker”.