Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Bakken – gebakken

Er was een tijd -zo lang geleden- dat ik er van hield allerlei lekkers te bakken. Vooral op woensdagnamiddag. De kinderen waren thuis en de buurkindjes schoven mee aan. Toen de kinderen geen kinderen meer waren bleef ik dat bakken voortzetten, al was het niet meer zo wekelijks.

Maar later vond ik het voor ons twee niet nodig en bovendien was ik door de jaren wel wat in omvang toegenomen. Speelde dat allemaal een rol? Ik weet het niet. Af en toe bakte ik eens pannekoeken. En als Amke en Ella er waren brachten we er mee van de winkel.

Het eerste teken van heropleving was eigenlijk de de uitzending met de pancakes, waarna we besloten dat we toch wel eens zowat wekelijks één of andere vorm van pannekoeken of pancakes bij het ontbijt gingen eten.

Daarna kwamen de koekskes waarop Luc me vroeg of ik ook wafelen kon bakken … tja …

Mijn moeder had een wafelijzer maar bakte er nooit. Ik kreeg bij mijn trouwen een wafelijzer, zette me er aan en ze mislukten. Kwamen frietketel en wafelijzer uit één en hetzelfde nest? Wie weet dat nu na al die jaren nog?

Maar ik heb nooit nog de drang gevoeld om ze zelf te gaan bakken. Waarom nu dan wel? Luc had een nieuwe toaster gekocht waarvan je de platen kan verwisselen … Het ding heeft een timer én een thermostaat …

Iets wat ik vroeger graag deed -bakken- maar niet nodig vond voor ons twee komt nu op kousevoeten weer naar binnen … met medeweten en medewerking van Baskuul natuurlijk.

Previous

Het erotische verhaal

Next

De zondagavond

12 Comments

  1. Ik doe het ook regelmatig, maar ik durf er niet veel van eten, maar de kapitein eet toch het grootste deel op. Zijn gewicht heeft daar geen last van.

    • ms

      De kans zit er in dat het hier ook zo gaat worden.

      Nu het nog nieuw was aten we telkens samen een wafeltje. Maar ik ga niet telkens na het eten een wafeltje eten, dat moet minder.

      Maar als ik de wafels niet wil laten verdoefen zal Luc er meer mogen eten dan ik. Hij twee en ik één lijkt een meer evenredige verdeling.

  2. Mmm. Zelfgebakken is niet te versmaden..

  3. Ik heb ook al last met mijn gewicht dus bakken laat ik maar voor wat het is.

    • ms

      Letterlijk genomen heeft Luc ook overgewicht, maar ik zie het dan toch niet zitten. En de dokter zei er ook nog niks van.

  4. elsje

    Zolang het met medeweten van de baskuul is 🙂 het probleem met bakken van wafels en koekskes is de geur. Zodra je die weer geroken hebt…gaat het bij mij gegarandeerd mis.

    • ms

      Niet echt, maar het wéten dat ze er zijn vind ik eerder een probleem.

      Daar heb ik weer een nieuw bewijs van maar dat moet ik eerst ten gronde uitgespit hebben eer ik dat kan vertellen.

      Baskuul is een goeie hulp maar ik volg hem niet altijd. Zo had ik, enkele dagen geleden, een soort honger(suiker?)dipje, at twee wafels te veel en was de volgende dag afgevallen.

      We waren die dag wel gaan wandelen. Ik denk dat het dus een verwittiging was dat mijn brandstof opgebruikt was.

  5. Hoe heb ik zo een smakelijk logje over het hoofd kunnen zien… ?

    • ms

      Je wou je niet laten verleiden?

      ??

      • Daar ben ik altijd voor in, als het maar lekker is.?

        • ms

          Nu ik het bakken weer gevonden heb, kunnen er nog wel hapjes volgen.

          😉

          Jammer genoeg alleen op foto. Delen kan ik ze niet. Dat vond ik vroeger ook altijd zo tof, als de hele buurt kinderen aan tafel zat te kwebbelen en te smikkelen.

Laat een reactie achter bij franckyReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén