Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De jeukende kus

Sta ik voor de spiegel, bekijk mijn gezicht en denk: “Heb ik nu een dikke kaak?”

Ik bekijk het van wat dichterbij. Ja dus, zo wat als het hangwangetje van een hamster. Ik wrijf er over -hoe dom- het voelt wat hard aan, maar door de aanraking begint het te jeuken … en het blijft jeuken.

Ben ik op wandel toch weer door een steekbeest gekust zeker.

En dat ondanks coronaverbod.

Previous

De prijzen en de pan

Next

Altijd hetzelfde

8 Comments

  1. Bah. En dat op je wang. Toch goed in de gaten houden hoor als het in je gezicht is.
    Ik had twee weken geleden een mug in bed (of iets anders… een spin?)… 11 steken in mijn rechterborst. Het zag er verschrikkelijk uit. Gelukkig ondertussen helemaal geslonken maar het had even z’n tijd nodig.

    • ms

      Bij het opstaan was het klaar en duidelijk een beet/steek, zelfs met een klein blaasje er op. Oppassen met onbewust krabben, al kan er gewoon tegen stoten het al stuk laten gaan. Dit soort begint pas echt goed te jeuken na een dag of twee.

      Ik zou zeggen: “vond je geen andere plaats rotbeest?” Maar ik had er ook twee op mijn been, maar van minder impact, die zijn zo goed als weg. Waarschijnlijk van een beest van minder hoge rang.

      ?

  2. De ene kus is de andere niet, dat is klaar zo te lezen.
    De laatste keer dat ik met gezwollen kaak zat was na een bezoek aan de tandarts.

  3. elsje

    Een kus door de brievenbus hier niet van toepassing dus. Vervelend zeg!

  4. Hoe durven ze. ☻
    De koeien kruipen al bij elkaar, bang voor ook een kus.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén