Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het oneindige halfuur

Zijn wij een beetje boos of zijn wij een beetje heel veel boos?

Ik peis het laatste. Ik niet zo, maar mske. Die heeft zo hard op het toetsenbord geklopt dat de koptelefoon geen geluid meer gaf!

Hoe dat kwam? Wel, omwille van het vele werk en de op haar laatste benen lopende maand januari had mske besloten dat ze dit weekend ging verderwerken, maar voor vandaag had ze toch een vrije namiddag ingecalculeerd om het blog verder te verhuizen. Ze heeft namelijk een doodlijn op die verhuis gezet en ze zit ruim, zeg maar meer dan ruim, binnen die planning.

Wat gebeurt er nu deze namiddag? De server ging plat! Ineengezakt als een te lang gerezen rijsdeeg. Niks mee te beginnen. “De techniekers schatten dat het in orde is binnen een half uur” zei de lifechat om kwart na drie. Dat was een lang halfuur want het blog is maar terug gekomen rond den achten.

“Ik mag ook nooit iets zeggen” zei mske “want dat is op malheur roepen”.

Previous

Het gespiekte postje

Next

De laatste stand van zaken

1 Comment

  1. olive

    één troost, skynet was vanmiddag ook superlangzaam…

Laat een reactie achter bij oliveReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén